/Βιβλιοκριτική: Η λέσχη της αϋπνίας (Γκάμπριελ Λεβί)

Βιβλιοκριτική: Η λέσχη της αϋπνίας (Γκάμπριελ Λεβί)

Γράφει ο Νίκος Ναούμης, πολιτικός επιστήμονας – συγγραφέας

Υπάρχουν κι εκείνες οι νύχτες, που ο ύπνος δεν μας επισκέπτεται. Οι νύχτες εκείνες, που σεντόνια και άνθρωποι, γινόμαστε ένα κουβάρι που δύσκολα ξετυλίγεται. Κάποιοι, τις ονομάζουν λευκές νύχτες. Έχει συμβεί θεωρώ σε όλους μας από μία, μέχρι πάρα πολλές φορές. Πολλοί, αποδίδουν το φαινόμενο σε μια δύσκολη μέρα που περάσαμε, σε μία κακή μέρα στη δουλειά, σε έναν τσακωμό με τον/την σύντροφο μας ή τον κολλητό ή την κολλητή μας, μία ανέλπιστη χαρά, τον ερχομό ενός μεγάλου έρωτα, στον «φουσκωμένο λογαριασμό του ηλεκτρικού!

Φυσιολογικά πράγματα θα πει κάποιος… Δυστυχώς όμως, υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποίοι ζουν κάθε νύχτα αυτόν τον εφιάλτη. Τον εφιάλτη της λευκής νύχτας.

Άνθρωποι οι οποίοι υποφέρουν από την αϋπνία και η ζωή τους είναι εξαιτίας της σκέτη Κόλαση.

Στο βιβλίο «Η λέσχη της αϋπνίας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, η συγγραφέας Γκάμπριελ Λεβί, μας παρουσιάζει τις περιπτώσεις πέντε ανθρώπων, οι οποίοι ζουν έναν εφιάλτη από το φαινόμενο αυτό. Οι πέντε αυτοί άνθρωποι, προσπαθούν να καταπολεμήσουν το πρόβλημα τους, έχοντας σχηματίσει μία ομάδα, την οποία παρακολουθεί μια ψυχολόγος η οποία προσπαθεί να τους βοηθήσει να το ξεπεράσουν. Η μέθοδος της, μοιάζει δύσκολη και μαρτυρική στα μέλη της ομάδας. Προσπαθούν όμως. Μέσα από τις συνεδρίες, οι άνθρωποι αυτοί έρχονται κοντά και δημιουργούν πολύ δυνατές φιλίες και σχέσεις. Στηρίζουν ο ένας τον άλλον, διότι οι ζωές τους έχουν πάρει τον κατήφορο και μόνο οι ίδιοι, μεταξύ τους, μπορούν να το αντιληφθούν. Θα καταφέρουν άραγε αυτοί οι άνθρωποι να λυτρωθούν από το μαρτύριο της αϋπνίας που τους ταλαιπωρεί;

Η λέσχη της αϋπνίας, είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα και όχι κάποια ιατρική διατριβή.

Μέσα από την πλοκή του κειμένου, μαθαίνουμε αρκετές αλήθειες, οι οποίες έχουν και επιστημονική βάση πέρα όλων των άλλων. Για παράδειγμα, ότι η κατάθλιψη προέρχεται από την αϋπνία αλλά και η αϋπνία δημιουργεί την κατάθλιψη. Το βιβλίο αυτό, αν και όχι ιδιαίτερα μεγάλο σε έκταση, σε γεμίζει και σε κάνει να δεις λίγο διαφορετικά τα πράγματα γύρω σου. Είναι ένα καλογραμμένο και πολύ αξιόλογο βιβλίο, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα, χωρίς δεύτερη σκέψη.