Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης
Είναι γεγονός πως η μικρασιατική χερσόνησος είχε ιδιαίτερη θέση στον κόσμο της ανατολής ήδη από την προϊστορική περίοδο και λόγω των ιδιαιτεροτήτων της, προσελκύει το έντονο ενδιαφέρον της ιστορικής και αρχαιολογικής έρευνας.
Βασική ιδιαιτερότητα της Μικράς Ασίας είναι ότι εκεί δεν εγκαταστάθηκαν λαοί με Σημιτική καταγωγή.
Η γλωσσολογική έρευνα έχει καταδείξει ότι με εξαίρεση τους ινδοευρωπαϊκούς λαούς που εγκαταστάθηκαν εκεί σε ύστερη περίοδο. Οι υπόλοιποι πληθυσμοί της μικρασιατικής χερσονήσου παρά τις τοπικές διαφορές τους αποτελούν μία ιδιαίτερη γλωσσική οικογένεια, πλήρως ανεξάρτητη.
Σε ύστερη περίοδο βέβαια διαπιστώνεται γλωσσολογικά και η ύπαρξη ινδοευρωπαϊκών γλωσσών όπως η χετταική- λουβική γλωσσική ομάδα.
Οι Λούβιοι που κατοικούσαν στο νότιο και νοτιοδυτικό τμήμα της Μικράς Ασίας εισέβαλαν εκεί σε άγνωστη αλλά πολύ παλιά εποχή. Κατά τον 19ο αιώνα π.Χ έφτασαν στην Μικρά Ασία μέσω της οροσειράς του Καυκάσου οι πρώτες πληθυσμιακές ομάδες ινδοευρωπαίων στις οποίες δόθηκε με τρόπο ιστορικά άστοχο η ονομασία << Χετταίοι>> γιατί υπόταξαν τους μικρασιάτες Χάττους- Χετταίους στο βόρειο και βορειοανατολικό τμήμα της μικρασιατικής χερσονήσου.
Άλλωστε σε προηγούμενη ιστορική περίοδο είχαν εισβάλει στην Τρωάδα περνώντας από τα Δαρδανέλια οι επίσης Ινδοευρωπαίοι Θράκες. Κατά τον 13ο αιώνα ακολούθησε η μεγάλης κλίμακας εισβολή των Φρυγών που προερχόταν και εκείνοι από την Θράκη. Αργότερα στην μικρασιατική χερσόνησο εγκαταστάθηκαν αι Βιθυνοί τους οποίους ακολούθησαν και άλλα ινδοευρωπαϊκά φύλα όπως οι Κιμμέριοι και οι Σκύθες κλείνοντας την μακρά ιστορική περίοδο των μεταναστευτικών ρευμάτων προς την περιοχή.
Βέβαια παροδικά σε μεταγενέστερες ιστορικές περιόδους υπήρξαν και άλλα μεταναστευτικά ρεύματα πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η εισβολή των Κελτών στην Μικρά Ασία που οδήγησε σε μόνιμη εγκατάσταση τους.
Η ονομασία Μικρασιάτες είναι ιστορικά παρωχημένη ακόμα και για τους γηγενείς πληθυσμούς καθώς τμήματα αυτών των πληθυσμών κατοικούσαν σε περιοχές που βρίσκονται πολύ μακριά από τα γεωγραφικά όρια της Μικράς Ασίας.
Είναι εξαιρετικά πιθανό οι πληθυσμιακές ομάδες που αποκαλούμε μάλλον αυθαίρετα μικρασιάτες. Να αποτελούσαν τον γηγενή πληθυσμό της Συρίας, της βόρειας Μεσοποταμίας, της Ασσυρίας και της Κύπρου.
Πολύ νωρίς επεκτάθηκαν στα νησιά Αιγαίου πελάγους ακόμα και στον ηπειρωτικό ελληνικό χώρο. Αυτή η ιστορική διάσταση αποτελεί αποτέλεσμα νεότερων αρχαιολογικών ερευνών και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για την ιστορία του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
