Η συγγραφέας και στιχουργός Χριστίνα Νάκου συνομιλεί με την Ιωάννα Κανελλοπούλου

Ποια είναι η Χριστίνα και από που μας έρχεται;

Καλησπέρα Ιωάννα μου και ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση. Ονομάζομαι Χριστίνα Νάκου και γεννήθηκα στις 23-8-82 στην Μυτιλήνη Λέσβου. Επίσης έχω ρίζες και από Ιωάννινα όπου κατάγεται ο πατέρας μου. Μεγάλωσα όμως στον Πειραιά και πιο συγκεκριμένα στην Καλλίπολη.

Πότε άρχισε να κυλά το αίμα της συγγραφής στις φλέβες σου;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου νομίζω γιατί ήταν το όνειρο μου από μικρή να είμαι μέρος αυτού του χώρου. Κάθε βιβλίο που έπιανα στα χέρια μου για να το διαβάσω φανταζόμουν πως ήταν το δικό μου όνομα χαραγμένο επάνω και ονειροπολούσα. Ακόμα και τώρα μου φαίνεται καμιά απίστευτο.

Τι είδους βιβλία γράφει η Χριστίνα και γιατί;

Επική φαντασία κυρίως, αυτό είναι το είδος μου και αυτό αγαπάω. Όχι πως δεν μπορώ φυσικά να γράψω κάτι άλλο αλλά αυτό το είδος με εκφράζει πάρα πολύ. Από μικρή μου άρεσαν τα έργα που έχουν σχέση με μαγεία, ξωτικά, δράκους κτλ. Αν μπορούσα μάλιστα να βρω έναν τρόπο εισχωρήσω μέσα από την τηλεόραση για να μπω σε αυτό τον υπέροχο κόσμο να είστε σίγουροι πως θα το είχα κάνει.

Η πρώτη σου επαφή με ολοκληρωμένη δουλειά ήταν το 2013, μίλησε μας για το α’ μέρος της τριλογίας « ο νεαρός μάγος- το σπαθί του Μέρλοου.

Το πρώτο μέρος της τριλογίας μου πήρε περίπου τρία χρόνια για να το γράψω και για να είμαι ειλικρινής όταν το ξεκίνησα δεν ήξερα τι είδος θα μου βγει. Άφησα απλώς την φαντασία μου ελεύθερη και είπα από μέσα μου ότι μου βγει. Στην πορεία λοιπόν έπιασα τον εαυτό μου να γράφει για τέσσερις νεαρούς φίλους οι οποίοι ζουν στο Μεγαλοχώρι της Ηπείρου και κανονίζουν να πάνε για κάμπινγκ σε μια λίμνη. Στα βάθη της λίμνης όμως βρίσκουν ενα παλιό μενταγιόν και τη στιγμή που το πιάνουν ελευθερώνεται η πανούργα μάγισσα Λάμια. Από εκείνη τη στιγμή και μετά οι τέσσερις φίλοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με απρόσμενα φανταστικά γεγονότα και θα διαπιστώσουν πως ο μύθος του νεαρού μάγου που γνώριζαν τελικά είναι αληθινός. Θα μεταφερθούν στη μαγική Χώρα και θα πολεμήσουν με πολύ επικίνδυνα πλάσματα. Επίσης θα μάθουν και μια νέα διάλεκτο ξωτικών την οποία δημιούργησα εγώ λίγο πριν τελειώσω το βιβλίο.

Πόσο καιρό σου πήρε να δημιουργήσεις μια ανύπαρκτη στην ουσία διάλεκτο για αυτό το βιβλίο;

Πολύ. Και ακόμα την δουλεύω. Το να φτιάξεις μια νέα γλώσσα δεν είναι καθόλου εύκολο φυσικά. Με βοηθάει όμως πολύ ο γιος μου σε αυτό γιατί αυτός μου έδωσε την ιδέα οταν ήταν ακόμα σε πολύ μικρότερη ηλικία που προσπαθούσε να μιλήσει. Έτσι χρησιμοποίησα τις δικές του λεξούλες και τις έβαλα στην νέα γλώσσα γιατί σκέφτηκα πως ξωτικά χωρίς δική τους διάλεκτο δεν υφίσταται.

Την συνέχεια στην τριλογία να την περιμένουμε σύντομα κι αν ναι θα μπει και στην ελληνική βιομηχανία των εκδόσεων;

Το δεύτερο μέρος λέγεται “ο Νεαρός Μάγος – η αόρατη απειλή” και είναι ήδη έτοιμο. Και το τρίτο είναι στην μέση. Όσο για την κυκλοφορία του μάγου στην Ελλάδα, έχω κάνει ήδη μια συζήτηση και ευελπιστώ να κυκλοφορήσει φέτος.

Τον Απρίλιο του 21 σχεδόν ένα χρόνο πριν, κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα που φέρει την υπογραφή σου με τίτλο «Μάνα δε σε συγχωρώ», μίλησε μας για αυτό.

Πρόκειται για μια ιστορία η οποία είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα και είναι κοινωνικό δράμα με πρωταγωνίστριες δύο γυναίκες οι οποίες δεν γνωρίζονται και δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Δεν ανήκουν ούτε στην ίδια κοινωνική τάξη. Το βιβλίο αυτό έχει πολλά μέσα του. Δάκρυ, πόνο, βία, έρωτα, ανατροπές. Ότι ακριβώς έχει και η ίδια ζωή. Τώρα βέβαια θα μου πεις: πως έγινε και έγραψες κάτι διαφορετικό; Ε να που έτυχε.

Σε βλέπουμε και σε ρόλο στιχουργού. Ποτέ άρχισες να δραστηριοποίησης στον χώρο;

Κατά την διάρκεια που έγραφα την Αόρατη απειλή, ο Μάριος Καρακατσάνης με έφερε σε επαφή με τον Μιχάλη Σούμα για να συνεργαστούμε. Αρχικά κόλλησα λίγο γιατί δεν είναι κάτι που το είχα ξανακάνει. Μετά όμως το βρήκα πολύ πρωτότυπη ιδέα και σκέφτηκα πως θα κάνει καλό στην συγγραφική μου καριέρα. Έτσι συμφωνήσαμε με τον Μιχάλη να γράψω έντεκα τραγούδια, και ο ίδιος έγραψε την μουσική. Το αποτέλεσμα ηταν εκπληκτικό. Λες και έβλεπα τον Μάγο μου στη τηλεόραση. Το κάθε τραγούδι έχει μια μοναδική επική μουσική που σε ταξιδεύει και σε πάει σε άλλη εποχή ιδιαίτερα “η λίμνη” που είναι και το αγαπημένο μου. Τώρα αυτή την περίοδο δουλεύουμε το δεύτερο σιντί μας και καμιά φορά του στέλνω και κάνα άσχετο όπως πχ “Είχαμε Άγγελο” ή την “Δύση” . Προς το παρόν όμως, μέχρι να κυκλοφορήσει ξανά το βιβλίο, όποιος θέλει να τα ακούσει μπορεί να το κάνει από το κανάλι μου στο youtube Χριστίνα Νάκου.

Τελικά τι δηλώνεις ποιήτρια, συγγραφέας ή στιχουργός;

Συγγραφέας κυρίως γιατί από εκεί ξεκίνησαν όλα. Στιχουργός με βοήθησε πολύ ο Μιχάλης Σούμας να γίνω κατά την συνεργασία μας αφού πραγματικά δεν είχα ιδέα. Ποιήτρια όμως για να είμαι ειλικρινής δεν δηλώνω γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου ποιήτρια. Είναι πολύ μεγάλη λέξη και ιερή γι’ αυτό δεν τολμώ να πω κάτι τέτοιο. Που και που γράφω μερικές σκέψεις αυτό όμως δεν με κάνει ποιήτρια.

Από πού αντλείς έμπνευση;

Το θέμα εδώ δεν είναι από που αντλώ έμπνευση αλλά αν έχω την απαραίτητη ησυχία για να γράψω και πιστεύω πως ειδικά εσύ καταλαβαίνεις πολύ καλά τι εννοώ σαν μητέρα. Έμπνευση έχω και μάλιστα άπλετη. Χρόνο και ησυχία χρειάζομαι για να βάλω την απαραίτητη μουσική μου και να γράψω.

Η Χριστίνα με τρεις λέξεις;

Πεισματάρα, αυθόρμητη και νευρική καμιά φορά, όχι όμως πάντα.

Τι σε ώθησε στο να προωθήσεις τη δουλειά σου στο εξωτερικό;

Τα όνειρα μου. Θέλω πολύ η τριλογία μου να πάει πολύ καλά, να την αγαπήσουν, και γιατί όχι, να γίνει ταινία.

Θεωρείς ότι η Ελλάδα υστερεί στον χώρο των βιβλίων;

Είναι πολύ δύσκολος ο χώρος της λογοτεχνίας και κακά τα ψέματα οι περισσότεροι εκδοτικοί υστερούν σε πολλά. Κάποιος μπορεί να υστερεί στη διακίνηση, άλλος στην επιμέλεια, άλλος να ζητάει χρήματα για κυκλοφορήσει το έργο σου, και αυτά φυσικά δεν βοηθούν. Από την άλλη φυσικά, όπως ήδη γνωρίζουμε, δεν υπάρχουν αναγνώστες καθώς λίγοι είναι αυτοί που διαβάζουν. Αυτός μάλιστα είναι και ένας σοβαρός λόγος που τόλμησα να βγω στο εξωτερικό.

Πως φαντάζεσαι την ζωή σου συγγραφικά στα επόμενα δέκα χρόνια, τι προσδοκίες έχεις;

Υψηλές. Εύχομαι σε δέκα χρόνια από τώρα ο νεαρός μάγος να έχει γίνει ανάρπαστος γιατί ειλικρινά πιστεύω πως το αξίζει.

Η ώρα της ανάκρισης… Αγαπημένο χρώμα, ατάκα, προορισμός, χόμπι;

Μπλε, μωβ και τιρκουάζ. Ατάκα δεν νομίζω πως έχω κάποια συγκεκριμένη. Προορισμός θέλω πολύ να πάω κάποια στιγμή στην Ρώμη. Χόμπι γυμναστική και διάβασμα.

Η καραντίνα θεωρείς ότι έφερε κάτι καλό εκτός απ’ το μαύρο που έριξε, στις ζωές μας;

Το μόνο καλό που πιστεύω πως έγινε είναι πως εμείς οι συγγραφείς είχαμε χρόνο να γράψουμε περισσότερο και πως ο κόσμος άνοιξε ένα βιβλίο παραπάνω λόγω της καραντίνας.

Μια ευχή για το μέλλον;

Να περάσει επιτέλους αυτός ο εφιάλτης που ζούμε και να μην πεθάνει άλλος κόσμος από κόβιντ.