Η συγγραφέας Αμάντα Μιχαλοπούλου απαντά στις ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή τη συμμετοχή της στα σεμινάρια δημιουργικής γραφής του ΙΑΝΟΥ και την κυκλοφορία της νέας της νουβέλας “Η μεταμόρφωσή της”.

Γιατί αποφασίσατε να αναλάβετε το σεμινάριο του ΙΑΝΟΥ για το μυθιστόρημα; 

Επειδή βαθιά μέσα μου είμαι δασκάλα αλλά και μαθήτρια- με το ίδιο πάθος μαθαίνω και μεταδίδω τη γνώση μου, πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία. Και με τα χρόνια διυλίζω την πληροφορία- η οποία προέρχεται πάντα από τα ίδια τα λογοτεχνικά κείμενα. Κι επίσης την ανανεώνω επειδή πλήττω με την επανάληψη. Απολαμβάνω τη δημιουργική διαδικασία της διδασκαλίας ακριβώς επειδή δεν είναι ποτέ στατική. 

Οι συμμετέχοντες, τι να περιμένουν να αποκομίσουν από το σεμινάριο;

Μου αρέσει αυτή η εικόνα: ανοίγουμε όλοι μαζί τη μηχανή του μυθιστορήματος και βλέπουμε από τι αποτελείται. Αυτή η ρεαλιστική απεικόνιση των τμημάτων της μυθοπλαστικής “ατμομηχανής”, η μηχανική της, ο τρόπος λειτουργίας της μας κάνει όλες και όλους καλύτερους αναγνώστες και στη συνέχεια καλύυερους συγγραφείς. Άρα στο τέλος του σεμιναρίου το σίγουρο είναι ότι όλοι διαβάζουν και γράφουν διαφορετικά. Κατανοούν πόσο σύνθετη διαδικασία είναι το γράψιμο ενός μυθιστορήματος και αν νιώθουν έτοιμοι -επειδή το μυθιστόρημα χρειάζεται τόλμη, πειθαρχία, κουράγιο και ενέργεια- αρχίζουν να πειραματίζονται.

Πόσο διάστημα θα διαρκέσει και ποιες θα είναι οι υποχρεώσεις τους;

Είναι δέκα τρίωρα μαθήματα. Μελετάμε συνήθως ένα κείμενο που μας δίνει θεωρητικές κατευθύνσεις γύρω από ένα ζήτημα (πώς κατασκευάζουμε ένα ήρωα ή έναν ενδιαφέροντα διάλογο ή μια ατμοσφαιρική αφήγηση) και κάνουε την αντίστοιχη άσκηση προς εμπέδωση.

Μπορεί να διδαχθεί η συγγραφή ή είναι κάτι πηγαίο που δεν μπαίνει σε “κουτάκια”;

Η συγγραφή διδάσκεται ακριβώς όπους διδάσκεται η μουσική, ο κινηματογράφος, η ζωγραφική. Διδάσκονται οι βασικές αρχές της. Το τι θα κάνει ο καθένας και η καθεμία μετά τη διδασκαλία είναι το ίδιο πρόβλημα που απασχολεί τους φοιτητές Καλών Τεχνών: έμαθες τις αρχές της προοπτικής, την ιστορία της τέχνης, το θέμα είναι τι θα ζωγραφίσεις εσύ τώρα, πώς θα συνομιλήσεις με την τέχνη που διάλεξες.

Τι το ιδιαίτερο χρειάζεται η δόμηση των χαρακτήρων ενός μυθιστορήματος; 

Την τρισδιάστατη ψευδαίσθηση. Όπως ένας άνθρωπος δεν ενσαρκώνει το απολύτο κακό ή το απόλυτο καλό, έτσι και οι αληθοφανείς ήρωες είναι αντιφατικοί. Ένας εγκληματίας που τα βράδια μαγειρεύει για τη γυναίκα του είναι πιο ενδιαφέρων από το απόλυτο τέρας.

Ποια θεωρείτε τα τρία απαραίτητα στοιχεία για τη δημιουργία ενός ενδιαφέροντος πεζογραφικού έργου;

Ήρωες με εκτόπισμα, ατμόσφαιρα και μια βαθιά υπαρξιακή ερώτηση που σιγοκαίει τον συγγραφέα και διαπερνά το κείμενο σαν μια αόρατη κλωστή

Τι να περιμένουμε λογοτεχνικά από εσάς, το επόμενο διάστημα και μετά τη θερμή αποδοχή του “Μπαρόκ”;

Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί μια νουβέλα μου, “Η μεταμόρφωσή της”. Είναι η ιστορία ενός κοριτσιού που ξυπνάει μεταμορφωμένο σε αγόρι. Μια αλληγορία για το τέλος των φύλων και τον υπαρξιακό ίλιγγο κάθε μεταμόρφωσης.

https://www.kastaniotis.com/catalog/product/view/id/16187/s/i-metamorfosi-tis/

«Ένα πρωί που ξύπνησε από εφιάλτη, η Σάσα ανακάλυψε πως είχε μεταμορφωθεί σε άντρα». Έτσι ξεκινάει η εξωφρενική περιπέτεια της νεαρής ηρωίδας, μιας φοιτήτριας που έχει γαλουχηθεί με τα θηλυκά πρότυπα της αυτοθυσίας και της υπακοής. Πώς θα ξανασυστηθεί στους φίλους, στους γονείς, στον τρομακτικό καθηγητή της; Θα καταφέρει να ξαναβρεί τον εαυτό της μέσα στο καινούργιο άγνωστο σώμα της; Και μάλιστα σ’ έναν κόσμο όπου ο Κατακλυσμός έχει ήδη συμβεί, ξηλώνοντας τα θεμέλια της κοινωνίας; Με άλλα λόγια, μπορεί να υπάρξει έρωτας, ελπίδα και πρόοδος μετά την κατάρρευση των καθορισμένων κοινωνικών ρόλων;

Η Αμάντα Μιχαλοπούλου έγραψε μια νουβέλα ενηλικίωσης για το τέλος των φύλων και την ερμαφρόδιτη φύση του ανθρώπου και ταυτόχρονα την ιστορία μιας μετα-Εδέμ, του τέλους του κόσμου όπως τον ξέρουμε. Η μεταμόρφωσή της είναι ένα εξαιρετικά επίκαιρο βιβλίο, που παλεύει λυσσαλέα με τα στερεότυπα των φύλων, της οικογένειας, της σεξουαλικής αγωγής, της αυθεντίας κάθε είδους και αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο ο καπιταλισμός μάς έχει μάθει να αναζητάμε την ευτυχία.”