Ο τραγουδοποιός κι ερμηνευτής Γιώργος Πλατής απαντά στις ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σε μια συνέντευξη με αφορμή την παρουσία του στο μπαράκι της Διδότου την ερχόμενη Τετάρτη.
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου θα σας δούμε στο “μπαράκι της Διδότου”. Τι θα περιλαμβάνει αυτή η εμφάνιση;
Άλλο ένα live στο ιστορικό και πανέμορφο καλλιτεχνικό στέκι της πόλης μας στο Κολωνάκι, με πολύ δυνατή μουσική ομάδα και με μια αγκαλιά από τα τραγούδια μου για τον επερχόμενο δίσκο μου που έχουν ερμηνεύσει μαζί μου σπουδαίοι καλλιτέχνες όπως οι Παντελής Θαλασσινός, Θοδωρής Κοτονιάς, Ασπασία Στρατηγού, Σεμέλη Παπαβασιλείου, Ζωή Παπαδοπούλου και άλλοι. Αυτή τη φορά θα έχω δίπλα μου τη νέα λαϊκή τραγουδίστρια Ραφαέλα Μυτιληναίου και τρεις σπουδαίους μουσικούς στο μπουζούκι, στο πιάνο και στο βιολί. Το πρόγραμμα θα έχει δύο άξονες. Το πρώτο μέρος τα δικά μου τραγούδια, που μάλιστα αυτή τη φορά θα παρουσιάσω και ακυκλοφόρητα τραγούδια μου και το δεύτερο μέρος που θα είναι διασκευές από γνωστά τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας.
Ένα ντουέτο με τον Παντελή Θαλασσινό στη «Μαύρη θάλασσα» κι ένα με τον Θοδωρή Κοτονιά στο «Παράξενο λουλούδι». Ποιες είναι οι “ευκολίες“ ή οι “δυσκολίες” της δημιουργικής συνεύρεσης με άλλους καλλιτέχνες;
Δεν θα τις ονομάτιζα “δυσκολίες”, αλλά αυτό το καρδιοχτύπι που έχουμε όλοι οι δημιουργοί στην αρχή μιας πρότασης για συνεργασία αν θα είναι της κοινής αισθητικής και θα συμπράξουμε καλλιτεχνικά με χρόνια επιτυχημένους καλλιτέχνες. Οπότε οι λεγόμενες “ευκολίες”, μιας και είμαι φύσει θετικός άνθρωπος είναι η θετική αύρα και το καλλιτεχνικό αποτύπωμα που λαμβάνω από αυτές τις πολύ επιτυχημένες συνεργασίες σε τραγούδια που επικοινωνώ στον κόσμο.
Και δύο τραγούδια με γυναικείες φωνές. Το «Δεν είχα φράγκο» με τη Σεμέλη Παπαβασιλείου και το «Χάρτινο κορμί» με την Ασπασία Στρατηγού. Πείτε μας για αυτές τις συνεργασίες και πώς επιλέγετε κάποιον για γα ερμηνεύσει τις δημιουργίες σας.
Τι να πω για την Ασπασία Στρατηγού, μια λαϊκή τραγουδίστρια με τεράστιες ερμηνευτικές δυνατότητες, την θεωρώ ίσως την καλύτερη λαϊκή τραγουδίστρια της γενιάς μας και εκφράζω και την επιθυμία μου να ξανασυνεργαστώ μαζί της σε ανάλογο δυνατό τραγούδι μου. Επίσης και η συμβατότητα της Σεμέλης στο “παπαζόγλιο” τσιφτετέλι μου “Δεν Είχα Φράγκο”, είναι ακριβώς αυτός ο λόγος που επιλέγω κατάλληλες φωνές για να το αποδώσουν, που έχουν να κάνουν με την κοινή αισθητική και συμβατότητα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Έρχεται αυτές τις ημέρες ένα νέο κομμάτι, το «Όποιος ζήτησε συγγνώμη», σε στίχους του Δημήτρη Λέντζου με τη συμμετοχή της Ζωής Παπαδοπούλου. Ποιο είναι το ύφος του;
Ένα πανέμορφο λαϊκό χασάπικο, θα μου επιτρέψετε να δηλώσω την αδυναμία μου σε αυτό το τραγούδι, από τα καλύτερα του δίσκου μου, το οποίο το αγαπώ ιδιαίτερα διότι είναι ένα “τραγουδένιο” τραγούδι με μελωδία που δεν τη ξεχνάς εύκολα και σου αποτυπώνεται στο νου και στην ψυχή. Άλλωστε σε τέτοιου είδους τραγούδια πιστεύω πως έχω κλίση και φυσικά με τους δυνατούς στίχους του ποιητή Δημήτρη Λέντζου αλλά και τη βαθύτατη ερμηνεία της Ζωής Παπαδοπούλου που ερμηνεύει το κομμάτι καταπληκτικά!
Αναμένεται κι ένας νέος δίσκος σε στίχους του Δημήτρη Λέντζου. Τι θα περιλαμβάνει; Να περιμένουμε μουσικές εκπλήξεις;
Ο δίσκος αυτός που έρχεται και είναι αποτέλεσμα τουλάχιστον διετούς εργασίας με μεγάλο κόπο, καρδιοχτύπι, αγάπη και αφοσίωση θα έχει πολλές εκπλήξεις. Θα είναι ένας δίσκος – συλλογή, όπου θα περιλαμβάνει 11 τραγούδια μου σε συνδυασμό με τη συνεργασία μου με το μεγάλο ποιητή Δημήτρη Λέντζο, που από την πρώτη μου αυτή δισκογραφική εργασία με τίμησε και μου εμπιστεύτηκε μοναδικούς στίχους αφού αγάπησε τις μελωδίες μου! Ο δίσκος αυτός είναι πολύ σημαντικός γιατί εκτός από τον Λέντζο με έχουν τιμήσει με τις μοναδικές τους ερμηνείες 9 μεγάλα ονόματα της μουσικής δισκογραφίας που αγάπησαν τα τραγούδια μου. Παντελής Θαλασσινός, Ζωή Παπαδοπουλου, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Ασπασία Στρατηγού, Σοφία Παπάζογλου, Θοδωρής Κοτονιάς, Ανατολή Μαργιόλα, Σεμέλη Παπαβασιλείου και Πολυξένη Καρακογλου, όπου μαζί με μένα ερμήνευσαν μοναδικά τα τραγούδια. Επίσης οι παραγωγές έγιναν στα καλύτερα στούντιο, όπως του Κώστα Παρίσση και του Σάκη Γκίκα με σολίστες μουσικούς όπως οι Θανάσης Βασιλάς, Βαγγέλης Μαχαίρας, Παντελής Ντζιαλας, Δημήτρης Σίντος και άλλοι. Μέχρι να εκδοθεί αυτός ο δίσκος- συλλογή, έχω ήδη παρουσιάσει στον κόσμο τα 5 πρώτα τραγούδια και ανυπομονώ για τα επόμενα!
Ο τραγουδοποιός ξεκινά πρωτίστως από τον στίχο, από την ιστορία που θέλει να μας πει;
Η διαδικασία είναι αμφίδρομη και πολύπλοκη. Πολλές φορές πράγματι κι εγώ ως συνθέτης μελοποιώ στίχους που μου έχουν εμπιστευτεί πολλοί στιχουργοί ή ξεκινώ με δικούς μου στίχους “εύρημα” όπως το “Δεν Είχα Φράγκο” που πράγματι βγήκε πρώτα η ιδέα του στίχου και μετά αυτό το λαϊκό τσιφτετέλι καθώς μπαίνω στο πνεύμα του τραγουδιού. Άλλες φορές πάλι, γράφω μελωδίες και κατόπιν προσπαθώ να προσαρμόσω πάνω στη μουσική στίχους, μια διαδικασία πιο δύσκολη εκτιμώ προσωπικά. Υπάρχουν όμως και στιχουργοί που τους είναι εύκολη η όλη διαδικασία να γράφουν πάνω σε μουσική.
Πρέπει ο καλλιτέχνης να εκφράζεται ευθαρσώς για τα κοινωνικά δρώμενα ή να παραμένει αφοσιωμένος αποκλειστικά στο έργο του;
Ο καλλιτέχνης είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας. Η ταυτότητα του διαμορφώνεται από το πλαίσιο που ζει. Οι άνθρωποι που τον περιβάλλουν και άλλοτε τον αποθεώνουν και άλλοτε τον παραγκωνίζουν, λειτουργούν καταλυτικά στη μοναχική ή αλληλέγγυα καλλιτεχνική του πορεία. Με αυτά τα δεδομένα χρειάζεται μερικές φορές να παίρνει θέση στα κοινωνικά δρώμενα με βασικές αρχές το μέτρο και το ήθος. Δεν μπορεί όμως να λειτουργεί ως “στρατευμενος καλλιτέχνης” ή σε μία “στρατευμένη τέχνη”, όπου ο πυρήνας της είναι κομματικός ή ταξικός. Ο δημιουργός είναι το έργο του! Μέσα από αυτό μπορεί και πρέπει να εκφράζει τη στάση ζωής του σε όλα τα δρώμενα.
