Γράφει η Βαρβάρα Ηλιοπούλου, Πολιτισμολόγος – Κοιν. Επιστήμονας
Συνήθως από τις πιο δύσκολες διαπροσωπικές σχέσεις είναι οι σχέσεις που λαμβάνουν χώρα στον εργασιακό χώρο και χρήζουν της προσοχής όλων. Αν σκεφτούμε πόσες ώρες την ημέρα και συνολικά κατά τη διάρκεια της ζωής μας είμαστε υποχρεωμένοι να περνάμε με τους συναδέλφους μας είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Γι’ αυτό είναι εύλογο να φροντίζουμε να διατηρούμε αυτές τις σχέσεις σε ένα καλό επαγγελματικό επίπεδο χωρίς φυσικά να είμαστε υποχρεωμένοι να γίνουμε κολλητοί φίλοι, αλλά ούτε και να διατηρούμε ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις εκτός του χώρου εργασίας. Όμως παρόλα αυτά χρειάζεται να διατηρείται ένα κλίμα εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας καθώς η ανάλογη συμπεριφορά που εκδηλώνεται αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την διατήρηση του θετικού κλίματος μεταξύ των συναδέλφων.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να γνωρίζουμε και να προσέχουμε είναι η αμοιβαιότητα των συμπεριφορών που εκδηλώνονται ανάμεσα στους ανθρώπους.
Με αυτό εννοούμε ότι η συμπεριφορά μας, πέρα από τις συνέπειες που θα έχει σε ένα άλλο άτομο (θετικές ή αρνητικές), θα επηρεάσει και την εκδήλωση συμπεριφοράς του άλλου ατόμου, δηλαδή το πώς θα συμπεριφερθεί σε εμάς ως αντίδραση. Διότι η αρνητική στάση και κατ’ επέκταση κι η επιθετική π.χ λεκτική βία, (χωρίς να εννοούμε απαραίτητα τη σωματική επίθεση), φέρνει το άτομο με το οποίο αλληλεπιδρούμε σε μια θέση άμυνας, άρα είναι περισσότερο πιθανό να αντιδράσει και να προβεί σε ανάλογη αντεπίθεση. Είναι σημαντικό να μη σκεφτόμαστε εγωιστικά και να μη φοβόμαστε να κάνουμε εμείς την πρώτη κίνηση, δηλαδή να είμαστε εμείς που θα εκδηλώσουμε πρώτοι μια θετική συμπεριφορά, με την ελπίδα ότι θα υπάρξει ανταπόκριση.
Γι’ αυτό καλό θα είναι όταν υπάρχει επικοινωνία και αλληλεπίδραση μεταξύ συναδέλφων να επικρατεί η ευγένεια, η προθυμία, η κατανόηση και η ειλικρίνεια. Η κρυψίνοια και η καχυποψία, καθώς και η αγένεια είναι συμπεριφορές που μάλλον θα δημιουργήσουν κακές σχέσεις. Βέβαια κάποια άτομα λόγω ιδιοσυγκρασίας ή και προσωπικότητας όσο κι αν τους συμπεριφερόμαστε ευγενικά δεν είναι σε θέση να πράξουν αναλόγως και να ανταποκριθούν με θετικό τρόπο.
Η καλύτερη αντιμετώπιση για να αποφευχθούν οι συγκρούσεις με τέτοιου είδους άτομα, είναι η απομάκρυνση αλλά και η αναφορά σε κάποιο ανώτερο υπάλληλο
πχ προϊστάμενο, προκειμένου να αποφανθεί αναλόγως και να τοποθετήσει τα άτομα σε διαφορετικά αντικείμενα ή και χώρους για να μη συνεργάζονται, έτσι ώστε να μη δημιουργείται αρνητικό κλίμα και δυσλειτουργία στις διαδικασίες αποπεράτωσης κάποιας εργασίας. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα των ανθρώπων, όχι μόνο από άποψη γνώσεων και δεξιοτήτων, αλλά και προσωπικότητας. Λόγω λοιπόν του διαφορετικού χαρακτήρα, κάθε άνθρωπος χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης και πρέπει να δείχνουμε κατανόηση στη συμπεριφορά που εκδηλώνει και να προσπαθούμε να την εξηγήσουμε, διότι κάθε συμπεριφορά (καλή ή κακή) έχει την αιτία της.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως πρέπει κιόλας να δεχόμαστε ή να ανεχόμαστε συμπεριφορές που δε συνάδουν με τους κανόνες της στοιχειώδους ευγένειας ή, στην προκειμένη περίπτωση, που δεν προσήκουν στην ομαδική εργασία και συνεργασία. Σίγουρα όμως το να γνωρίζουμε το συνάνθρωπό μας και να αναλύουμε τη συμπεριφορά του, μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα με το δικό μας εαυτό, διότι γνωρίζουμε τους λόγους που συμπεριφέρεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο.
Συνήθως, αυτό που φοβίζει τον άνθρωπο είναι η έλλειψη γνώσης, το άγνωστο, όταν δεν μπορούμε δηλαδή να εξηγήσουμε κάποια φαινόμενα (στην περίπτωσή μας τη συμπεριφορά των συναδέλφων). Τέλος, όταν γνωρίζουμε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πιο εύκολα τις καταστάσεις, να βρούμε δηλαδή τη λύση ή τον τρόπο αντιμετώπισής τους.
