Γράφει ο Νίκος Ναούμης, Πολιτικός Επιστήμονας – Συγγραφέας
Είναι ευρέως γνωστό ότι μια σειρά Ελλήνων ευεργετών του έθνους μας, ήταν Βλάχοι στην καταγωγή. Το γεγονός αυτό, προκαλεί τεράστια εντύπωση στους μελετητές της ελληνικής ιστορίας. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια αγάπη τους για τον ελληνισμό και τη μάνα πατρίδα. Άλλωστε, γι’αυτούς μιλάνε μέχρι σήμερα τα έργα τους
Ένας όχι και τόσο γνωστός στο ευρύ κοινό Έλληνας ευεργέτης με βλάχικη καταγωγή, ήταν ο Νικόλαος Δούμπας από τη Μακεδονία.
Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1930 και ήταν γιος του πλούσιου εμπόρου και ευεργέτη, Στέργιου Δούμπα. Ήταν επιχειρηματίας και βουλευτής στη Βιέννη και χάρισε στην πατρίδα του το πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο το οποίο και συντήρησε με τακτικές επιχορηγήσεις.
Το 1853 εγκαταστάθηκε στην πόλη Τάταντορφ και αγόρασε έναν υφαντουργείο βάμβακος. Σταδιακά επεκτάθηκε σε διάφορες βιομηχανικές και χρηματιστηριακές δραστηριότητες αυξάνοντας την ήδη μεγάλη από τον πατέρα του περιουσία.
Ασχολήθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος στην Κάτω βουλή, μέλος της Αναλογικής Αυστρο-Ουγγρικής Αντιπροσωπείας (1874) και αργότερα διορίστηκε ισόβιος γερουσιαστής στην Άνω Βουλή ενώ διετέλεσε και μυστικοσύμβουλος του αυτοκράτορα Φραγκλίνου-Ιωσήφ και ήταν ένας εκ των δύο νεαρών που τον συνόδεψαν κατά την τελετή της στέψης του.
Αξιοσημείωτες είναι οι αγαθοεργίες που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Προσέφερε επιχορηγήσεις στα ελληνικά σχολεία στο Μπλάτσι και τις Σέρρες, συνεισέφερε σημαντικά για την ανέγερση του αυστριακού Κοινοβουλίου, του πανεπιστημίου, της Ακαδημίας των τεχνών, του δημαρχείου της Βιέννης, του Καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου της Βιέννης καθώς και του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης (Musikverein), με πρωτοβουλία του οποίου ιδρύθηκε και το οποίο οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στις δωρεές αυτού και του πατέρα του. Με δωρεά του το 1898 ανακαινίστηκε ο ομώνυμος Ναός και διαμορφώθηκε η σημερινή του νεοκλασική ανατολική πρόσοψη με την ανάγλυφη σύνθεση του δρακοκτόνου Αγίου Γεωργίου στο τριγωνικό αέτωμα αποκτώντας παράλληλα και το σημερινό κωδωνοστάσιο.
Ο Νικόλαος Δούμπας ήταν μαικήνας των καλών τεχνών και υπήρξε προσωπικός φίλος του Ριχάρδου Βάγκνερ και του Γιόχαν Στράους.
Στην εξοχική του κατοικία στις όχθες του Δούναβη ο Στράους συνέθεσε και πρωτοπαρουσίασε το γνωστό βαλς Γαλάζιος Δούναβης.
Επίσης προς τιμήν του, ο διάσημος Αυστριακός συνθέτης έγραψε το έργο “Dumba Marsch” ο Άντον Κραλ. Πολλοί πιστεύουν επίσης ότι αυτός ήταν που συνέβαλε στο να γίνει γνωστός ο Σούμπερτ.
Το Παλέ Δούμπα, το παλάτι της οικογένειας Δούμπα, βρισκόταν στη Ρίνγκστράσσε (Parkring 4) της Βιέννης και ήταν διακοσμημένο με έργα σπουδαίων καλλιτεχνών όπως ο Μάκκαρτ. Το σαλόνι του Νικολάου Δούμπα ήταν τόπος συνάντησης του καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας της Αυστροουγγαρίας. Οι δωρεές του Ν. Δούμπα κοσμούν και σήμερα τη Βιέννη, με σπουδαιότερο το ¨Musikvereinsaal¨ το Μέγαρο Μουσικής της Βιέννης δηλαδή, και γι’ αυτό ο κεντρικός δρόμος της Βιέννης μπροστά από το Μέγαρο φέρει σήμερα το όνομά του (Dumba Strasse).
Ήταν προσωπικός φίλος του ευπατρίδη επίσης Βλάχου Γεώργιου Αβέρωφ, τον οποίο και φιλοξένησε την περίοδο 1880 – 1881, τη μοναδική δηλαδή φορά που ο Αβέρωφ ταξίδεψε εκτός Αιγύπτου.
Απεβίωσε στις 23 Μαρτίου 1900 στη Βουδαπέστη από καρδιακό επεισόδιο και η εξόδιος ακολουθία ψάλθηκε στον Ναό της Αγίας Τριάδας στη Βιέννη. Την εκφορά δε παρακολούθησε χιλιάδες κόσμου ενώ λόγω της προσφοράς του στον κόσμο των τεχνών ενταφιάστηκε στο τμήμα των μουσουργών του Τσεντράλ Φρίντχοφ. Ήταν παντρεμένος και είχε μια κόρη. Ανιψιός του ήταν ο Κωνσταντίνος Δούμπας, τελευταίος πρέσβης της Αυστρο-ουγγαρίας στις ΗΠΑ.
