Η ηθοποιός Ειρήνη Μπαλτά, που αγαπήσαμε μέσα από την τηλεοπτική, κινηματογραφική και θεατρική της πορεία, συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα, και αναφέρεται στις νέες ενδιαφέρουσες δραστηριότητες της.
Εδώ και κάποια χρόνια περάσατε από τον χώρο της υποκριτικής στο life coaching, δημιουργώντας κι ένα σχετικό σεμινάριο που συνδυάζει τη υποκριτική με την αυτογνωσία. Τι έφερε αυτή την αλλαγή προτεραιοτήτων και κατά πόσο έχετε αποκλείσει την πιθανότητα επανόδου;
Ο χώρος της αυτογνωσίας, της προσωπικής ανάπτυξης, της ψυχικής υγείας και της ενδυνάμωσης του εαυτού, ανέκαθεν ασκούσε πάνω μου μια έλξη . Από την αρχή της πορείας μου μέσα στην υποκριτική τέχνη, προσέγγιζα τους χαρακτήρες που υποδυόμουν, με ένα μεγάλο αλλά και αμείωτο ενδιαφέρον και μια περιέργεια για το τι μπορεί να συμβαίνει μέσα στις ψυχές τους. Διερωτόμουν γιατί ο χαρακτήρας αυτός συμπεριφερόταν με αυτό τον συγκεκριμένο τρόπο. Δεν μου έφτανε το “έτσι γράφτηκε”. Πολλές φορές, αν δεν είχα όλα τα δεδομένα για ένα ρόλο με τον οποίο καταπιανόμουν εκείνη τη στιγμή, έχτιζα με τη φαντασία μου την προσωπικότητα του, φτιάχνοντας από την αρχή το παρελθόν του ώστε να δικαιολογήσω τις αντιδράσεις και τις επιλογές του, τις πράξεις και τις επιθυμίες του. Λίγο αργότερα ξεκίνησε το δικό μου προσωπικό ταξίδι της αναζήτησης του εαυτού μου. Κι ύστερα αποφάσισα πως ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά με την προσωπική ανάπτυξη, καθώς έβλεπα πως το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου πήγαινε στη παρακολούθηση σεμιναρίων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σχετικών με την αυτογνωσία και την προσωπική εξέλιξη.
Αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με την Υποκριτική Τέχνη από μια άλλη θέση, αυτή της εισηγήτριας σεμιναρίων και μέσω της εκπαίδευσης. Έτσι δεν νιώθω ότι έχω απομακρυνθεί από αυτήν ή ότι την έχω αποκλείσει από τη ζωή μου. Στο μέλλον ίσως κάποιος ρόλος να μου δημιουργήσει την επιτακτική ανάγκη να επανέλθω για να τον ερμηνεύσω.
Τι να περιμένει να διδαχθεί όποιος αποφασίσει να συμμετάσχει στο σεμινάριό σας;
Το σεμινάριο “Συναντώ τον ήρωα. Γνωρίζω τον εαυτό μου.” είναι μια μέθοδος βιωματικής προσέγγισης.
Σαν στόχο έχει την καλλιτεχνική μας έκφραση και παράλληλα την περαιτέρω προσωπική μας ανάπτυξη.
Η τέχνη της υποκριτικής γίνεται ένας ασφαλής χώρος, όπου μπορείς να πειραματιστείς και να απελευθερώσεις την δημιουργικότητα σου και την έκφραση του εαυτού σου συναισθηματικά και πνευματικά, σε ένα πλαίσιο καλλιτεχνικής δράσης μέσα από θεατρικές τεχνικές. Ταυτόχρονα μέσα από ασκήσεις αυτογνωσίας, μπαίνεις στη διαδικασία να διερευνήσεις κι άλλο τον εαυτό σου και ίσως να ξαναγνωριστείς μαζί του.
Έτσι δημιουργείται μια καταπληκτική ευκαιρία να καλλιεργήσουμε και να αναπτύξουμε χαρακτηριστικά που θα θέλαμε να έχουμε, να βγάλουμε από την εξίσωση μας ότι στέκεται εμπόδιο στη πορεία μας, ενώ μπορούμε να ενδυναμώσουμε όλα εκείνα τα κομμάτια μας που μας αρέσουν και είμαστε περήφανοι για αυτά. Κι όλα αυτά γίνονται σαν παιχνίδι μέσα από την θεατρική τέχνη.
Οι συμμετέχοντες δεν χρειάζεται να έχουν προηγούμενη θεατρική εμπειρία. Το σεμινάριο απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο που αγαπά την αναζήτηση του εαυτού και θα ήθελε να την κάνει με τρόπο καλλιτεχνικό.
Ποιο είναι το πιο ενδεδειγμένο μονοπάτι προς την εσωτερική ισορροπία και την ευτυχία σε έναν κόσμο γεμάτο ανισορροπίες και τι κάνετε προσωπικά για να κινηθείτε προς αυτή την πορεία;
Προσωπικά μου αρέσει να βλέπω τη γη σαν ένα σχολείο στο οποίο ήρθα μαζί με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους κι εγώ, αρχικά για να διδαχθώ και στη συνέχεια να εξελιχθώ σαν ψυχή. Αυτή η προσέγγιση με βοηθά να αντιληφθώ, κατανοήσω και αποδεχθώ, ό,τι συμβαίνει γύρω μου. Μπορεί να μην συμφωνώ με αυτά που ακούω, μαθαίνω και βλέπω, να λυπάμαι βαθιά και κάποιες φόρες ο θυμός να με πνίγει, όμως αντιλαμβάνομαι πως ο τρόπος που θα τα κοιτάξω όλα αυτά, πως θα ανταποκριθώ, τι επιλογές θα κάνω σε νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο και τι στάση ζωής θα κρατήσω, είναι ο δρόμος για την προσωπική μου εξέλιξη.
Όλες εκείνες τις φορές που μοιάζει σαν να μην μπορώ να έχω κανένα έλεγχο στην εξωτερική πραγματικότητα, σαν να μην μπορώ να την επηρεάσω, σκέφτομαι πως η αλλαγή του κόσμου ξεκινά από τον εαυτό μας. Και ο εαυτός μου είναι αυτό στο οποίο μπορώ να έχω το μεγαλύτερο έλεγχο. Είναι δική μου ευθύνη να ζήσω με τις αξίες και τις αρχές που έχω επιλέξει και προσπαθώ το αποτύπωμα της ύπαρξής μου στη γη να είναι ελαφρύ, να την επιβαρύνω όσο λιγότερο γίνεται. Αυτή η φιλοσοφική προσέγγιση και αυτός ο τρόπος ζωής, με βοηθούν να διατηρώ μια εσωτερική ισορροπία, αρμονία και γαλήνη.
Είστε επί χρόνια ραδιοφωνική παραγωγός. Είναι το ραδιόφωνο και μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία μέσα κι από την επικοινωνία με τον κόσμο;
Ψυχοθεραπευτική δεν θα έλεγα πως είναι, γιατί για να θεραπευθεί κάποιος πρέπει να ασχοληθεί σε βάθος με τα τραύματα του και με συνέπεια. Η επικοινωνία με τους ανθρώπους είναι μια διαδικασία επαφής που βοηθά να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθηση, την αλληλοκατανόηση, να μοιραστούμε σκέψεις και συναισθήματα, γνώσεις και εμπειρίες. Το ραδιόφωνο βοηθά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Συμμετέχετε και στην προσπάθεια του Jukebooks. Ποιο κενό καλύπτει το audiobook, ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που το αναγνωστικό κοινό παραμένει απελπιστικά μικρό;
Τα audiobooks δεν ήρθαν για να καλύψουν κάποιο κενό. Είναι ένας εναλλακτικός τρόπος να έρθεις σε επαφή με το βιβλίο. Είναι μια διαφορετική εμπειρία επίσης. Άλλη εμπειρία βιώνεις όταν διαβάζεις ένα βιβλίο και άλλη όταν ακούς ένα βιβλίο σε μια αξιόλογη αφήγηση. Ήρθαν να συμβάλλουν στη διάδοση των βιβλίων αλλά και να αναδείξουν την κουλτούρα που τα περιβάλλει. Επιπλέον είναι ανοιχτά σε ένα ευρύ κοινό. Σκεφτείτε ότι έχουν πρόσβαση στο ηχητικό βιβλίο άνθρωποι με προβλήματα όρασης, με δυσλεξία, κι εκείνοι που συγκεντρώνονται καλύτερα μέσω της ακοής.
Σε κάθε περίπτωση τα βιβλία σε οποιαδήποτε μορφή τους, προσφέρουν γνώση, καλλιεργούν τη φαντασία, εμπλουτίζουν το λεξιλόγιο, αναπτύσσουν την κριτική σκέψη, καλλιεργούν την μνήμη, μας παρηγορούν και μας γαληνεύουν και μειώνουν του στρες, .
Στη σύγχρονη εποχή που ο χρόνος είναι περιορισμένος, τα ηχητικά βιβλία δίνουν τη δυνατότητα να τα ακούς, κάνοντας κι άλλα πράγματα. Το Jukebooks είναι μια συνδρομητική διαδικτυακή πλατφόρμα με πάνω από 600 τίτλους βιβλίων όλων των ειδών, σε πολύ ποιοτική παραγωγή και με εξαιρετικές αφηγήσεις. Τουλάχιστον αυτό λένε οι αξιολογήσεις των συνδρομητών μας. Αξίζει να δοκιμάσει κάποιος αυτή την εμπειρία, έστω για ένα μήνα.
Να ζητήσουμε τη γνώμη σας για την ελληνική μυθοπλασία στην τηλεόραση. Αισθάνεστε ότι περάσαμε απότομα στην υπερπροσφορά κι αυτό ίσως αρχίσει να κουράζει το κοινό αλλά και να “χάνονται” εξαιρετικές δουλειές σε επίπεδο τηλεθέασης;
Η παγίδα με την υπερπροσφορά είναι μήπως την ίδια ώρα πέφτει το επίπεδο ποιότητας παραγωγής. Σημασία έχουν τα καλά και όχι τα πολλά σίριαλ. Ο τηλεθεατής σε κάθε περίπτωση είναι ο τελικός κριτής καθώς θα αποφασίσει τελικά τι προτιμά, τι του αρέσει και τι θέλει να δει. Ιδανικά θα ήταν πολύ καλό, να επιλέγουμε όλοι μας συνειδητά τι θα παρακολουθήσουμε και για ποιο λόγο, και όχι να καταναλώνουμε με έναν τρόπο καταναγκαστικό τις σειρές επειδή απλά τις έχουμε εύκαιρες πατώντας ένα κουμπί. Το κοινό επιλέγοντας με επίγνωση τι θα δει και τι θα απορρίψει, είναι αυτό που μπορεί τελικά να εκπαιδεύσει τις εταιρίες παραγωγής να δημιουργούν φροντισμένες παραγωγές σε όλα τα επίπεδα, σεναρίου, αισθητικής, υποκριτικής και σκηνοθεσίας.
