/Δικέφαλος… καλλιτεχνικός παραλογισμός

Δικέφαλος… καλλιτεχνικός παραλογισμός

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Ποιος θα το περίμενε ότι τα λαμπερά εγκαίνια ενός νέου γηπέδου θα αποτελούσαν αφορμή για σχολιασμό με… εθνικό περιεχόμενο. Μια τελετή που θα έπρεπε να μας απασχολεί μόνο για το γεγονός ότι ένα ιστορικό αθλητικό σωματείο όπως η ΑΕΚ αποκτά σύγχρονο “σπίτι” στη φυσική της έδρα, με θετικό αντίκτυπο για τον σύλλογο, την τοπική οικονομία και την ελληνικό αθλητισμό συνολικότερα, έγινε θέμα για τους πιο λάθος λόγους.

Κάποιοι πολύ “ευαίσθητοι” καλλιτέχνες θεώρησαν σκόπιμο να αμαυρώσουν μια τόσο σημαντική και συγκινητική στιγμή, με ιστορικές αναφορές, θέτοντας ζήτημα για τη χρησιμότητα του τεράστιου δικεφάλου αετού, που τοποθετήθηκε έξω από το γήπεδο, ο οποίος αγγίζει την Αγιά Σοφιά.

Τι για εθνικιστικές εξάρσεις μίλησαν. Τι για προσβολή της Τουρκίας. Τι υπονόησαν ότι η ουγγρική εθνικότητα του γλύπτη, σημαίνει και φασιστικές αντιλήψεις. Όλα αυτά για γα καταλήξουν στο αίτημα απόσυρσης του!

Θα ήταν προτιμότερο να μην δώσουμε ιδιαίτερη βάση στον παραλογισμό των εμμονών, των απωθημένων και των “φαντασμάτων” που κυριεύουν ορισμένους “φωτισμένους” εγκεφάλους. Όταν όμως πάει να αξιοποιηθεί μια γιορτή για να προβληθεί το μίσος και η μισαλλοδοξία μιας ομάδας ιδεολογικά στρατευμένων ανθρώπων που αναζητούν παντού εχθρούς, δεν μπορούμε να σιωπήσουμε.

Η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινούπολης, με την παρουσία της διατηρεί ζωντανές τις μνήμες του κατατρεγμένου Ελληνισμού. Δεν μετείχε ποτέ σε πολιτικά παιχνίδια, δεν προώθησε εθνικιστικές κορώνες. Τώρα, αν κάποιοι τρέμουν και μόνο στην αναφορά της ιστορίας μας και προσβλέπουν σε μια κοινωνία χωρίς αναμνήσεις, χωρίς παρελθόν, χωρίς ρίζες, τότε ατύχησαν.

Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει την παρακαταθήκη και το πολιτισμικό στίγμα του μικρασιάτικου και κωνσταντινοπολίτικου στοιχείου. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί στους Έλληνες να συντηρούν το δέος μπροστά στο μεγαλείο της Αγιά Σοφιάς. Κανείς δεν δικαιούται να ονομάζει εθνικισμό την υπενθύμιση, την περηφάνια.

Όταν αρχίσουμε να μπερδεύουμε την εικαστική ταυτότητα με τα προσωπικά ιδεολογήματα, ψάχνοντας για μια απρόσωπη παρουσία, τότε κάνουμε κέντρο της τέχνης την πολιτική, οι όχι όταν στη δημιουργική διαδικασία υπαρκτές ιστορικές πινελιές.

Εκτός κι αν κάποιοι αποδέχονται πλήρως τη μεγαλοϊδεατική ρητορική του Ερντογάν και τρομάζουν μη και παρεξηγηθεί! Τότε, να επιβάλλουμε στην ένδοξη ΑΕΚ να αλλάξει το βυζαντινό έμβλημα της και να χρησιμοποιήσει δύο πελεκάνους που θα κάθονται… στην Αράχωβα για να μην εμπλέκονται με το Αιγαίο, πόσο μάλλον με την Κωνσταντινούπολη, και ληφθεί ως επιθετική κίνηση από την πλευρά της Ελλάδας.