Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Από τη μεριά του προβάτου – Πενήντα μία απρόσμενες ιστορίες. Μια συλλογή διηγημάτων από τη Δέσποινα Χαραλάμπους και τις εκδόσεις Γραφή. που από τον τίτλο τους σε έχουν ήδη πιάσει από τις πιο βαθιές ρίζες της συνείδησης και σε γυροφέρνουν με κεντρικό σημείο προσανατολισμού την αποδοχή του υπαρξιακού μας παροξυσμού.

Ιστορίες που με ευκολία θα χαρακτηρίζαμε ταγμένες στον χώρο της φαντασιακής αφήγησης αλλά που μόνο αυτό δεν είναι ή τουλάχιστον δεν μένουν μόνο σε αυτό. Το περίβλημα των σουρεαλιστικών σκηνικών μέσα στα οποία βιώνουμε τον υπαρξιακό πόνο λειτουργεί ως το απαραίτητο πάλκο πάνω στο οποίο αποτυπώνονται με αποτελεσματικό συμβολισμό όλα όσα διαχρονικά περιμένουν την απάντηση που αρνούμαστε να αποδεχτούμε.

Ο θάνατος, η εγκατάλειψη, η ματαιοδοξία, η τέχνη, ο έρωτας και πόσα ακόμα καίρια κοινωνικά θέματα όπως το περιβάλλον και η ποιότητα της ενημέρωσης και της επικοινωνίας, βρίσκουν τη θέση τους στο λογοτεχνικό καλειδοσκόπιο της συγγραφέως. Όχι με δεικτικό τρόπο, ούτε με διδακτική διάθεση, το σχόλιο είναι ευθύβολο, αιχμηρό, εύστοχο. Μια κοινωνία αντιφάσεων και αδιέξοδων με τον άνθρωπο σε αμυντική θέση, αδύναμος να αδράξει την ουσία της ύπαρξης και να απεγκλωβιστεί από την αιώνια φυλακή του.

Οι παραστατικές εικόνες σε παρασέρνουν στο παιχνίδι του μύθου. Η ενίοτε “σκληρή” γλώσσα σε σπρώχνει μέσα από τη “φαντασία” σε έναν ρεαλισμό που σε πληγώνει. Μένεις να αναρωτιέσαι αν υπήρξε ή μήπως παραμένεις από τη μεριά του προβάτου. Κι αν ναι, τι σε κρατά δέσμιο στην αποδοχή και αναπαραγωγή ενός στείρου ρόλου;