Γράφει η Άννα Ζανιδάκη

Να νιώθεις τα πάντα για τον άνθρωπό σου και να θες να μοιράζεσαι τα πάντα μαζί του;

Να ζητάς τα πάντα και να προσφέρεις μ όλη σου την ψυχή τα καλύτερα κομμάτια του εαυτού σου;

Να στηρίζεις τις ελπίδες σου σε λόγια που θες εσύ να ακούσεις, παρά να τα υποστηριζει το ταίρι σου;

Να δηλώνεις λατρεία και περισσή αγάπη, να θες να το φροντίζεις, να του δηλώνεις την αγάπη σου και το νοιάξιμό σου;

Να θες να το βλέπεις χαρούμενο χωρίς το παραμικρό ίχνος στεναχώριας και προβληματισμούς;

Να δίνεις τα πάντα, να στηρίζεις, να δέχεσαι και να παραδέχεσαι τα λάθη σου, καλώς ,αλλά να ρχονται σ αντιφαση με τις αξιες που πρεσβεύει;

Να νιώθεις πως έχεις βρει τη απόλυτή σου ταύτιση, αλλά εκείνη να παρεκτρέπεται για λόγους αρχηγείας, λανθάνουσας επιταγής διαταγής, συνταγής, τάχα για καλυτέρευσης του εαυτού σου;

Να αντέχεις και να καταννοείς την κούρασή του, ενώ τα δικά σου νεύρα χορεύουν καρσιλαμά μέσα στον εγκέφαλό σου;

Να χτυπιέται πως είσαι η ζωή του, ενώ βάζει το ταίρι του σ άλλη μοιρα, δεύτερη, τρίτη και καταϊδρωμένη;

Να φανερώνεται μια αγάπη, ένας έρωτας, καθώς η σάρκα λειτουργει και επαινει τα πάντα, εις όφελος της όρεξης και του γεύματος των σαρκικών απολαύσεων?
Να ξέρει πάντα πως είσαι και θα σαι δίπλα του, αρκεί να σου δώσει εκείνα τα διαπιστευτήρια που θα σε ηρεμήσουν για την μετέπειτα κοινή πορεία ζωής;

ΑΡΚΕΙ ΑΡΚΕΙ ΑΡΚΕΊ …;

Κι όμως δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο, όταν είναι ΝΑ ΣΕ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΝΑ ΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ ΚΙ ΑΣ ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΠΕΣΕΙ ΣΕ ΣΦΑΛΜΑ …

ΕΚΕΙ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ…

ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΠΛΑ ΑΡΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΑ, ΠΟΥ ΝΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΑΛΛΟΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ!!!

ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΟ….ΘΑ ΛΕΓΕ…ΑΛΛΑ ΕΛΑ ΕΓΩ ΠΟΥ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑΖΩ!!!

Η νουβέλα Μάτια και Ματιά!!!

Μα τώρα απ την ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ