Με αφορμή τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου της “Ηρωίδας Μανιατισας” Του Αγώνα και της Ζωής που πραγματοποιούνται την Τρίτη 5 Οκτωβρίου στο Άλσος Δηλαβέρη στον Πειραιά,ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Γυναικών Μάνης και η Πανελλήνια Ένωση Γυναικών Μάνης, επικαιροποιούν τις απόψεις τους με την Δημοσίευση της Ανοικτής επιστολής που απέστειλαν από τις 16/9/21 στην Δημοτική Αρχή της Πόλης του Πειραιά , σχετικά με την τοποθεσία που επιλέχτηκε για την τοποθέτηση του Μνημείου.
Μετά την διαβεβαίωση της Δημοτικής Αρχής ότι η τοποθέτηση του Μνημείου της Ηρωίδας Μανιάτισας στην συγκεκριμένη τοποθεσία είναι προσωρινή, δηλώνουν ότι παραμένουν στις επάλξεις μεχρι την υλοποίηση αυτής της υπόσχεσης που θεωρουν υψίστης σημασίας, ενώ δηλώνουν ευγνώμονες για την γενναιόδωρη χορηγία του Ευαγ Μαρινάκη με την οποία αναγνωρίζεται η τεράστια εθνική προσφορά των Γυναικών της Μάνης στην Επανάσταση του 21.
Ακολουθεί η Επιστολή:
ΠΡΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΕΙΡΑΙΑ κ. Γιάννη Μώραλη
Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε
Με αφορμή την επαναδραστηριοποίηση της Πανελλήνιας Ένωσης Γυναικών Μάνης (Π.Ε.Γ.Μ) με έδρα τον Πειραιά και την επικείμενη επιλογή της Δημοτικής Αρχής σχετικά με το σημείο της τοποθέτησης του αγάλματος της “Μανιάτισας” στον Πειραιά, με την παρούσα επιστολή επικοινωνούμε μαζί σας για μια ακόμη φορά, για να επικαιροποιήσουμε τις διαχρονικές θέσεις των δυο Συλλόγων.
Όπως γνωρίζετε, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Γυναικών Μάνης ΠΑ.ΣΥ.Γ.Μ. και το Παράρτημα Πειραιά , καθώς και η Πανελλήνια Ένωση Γυναικών Μάνης Π.Ε.Γ.Μ. με έδρα τον Πειραιά, που πρόσφατα επαναδραστηριοποιήθηκε επιστρέφοντας μαχητικά στην ενεργό δράση, δεν έπαψαν ποτέ από την στιγμή της ίδρυσής τους, να διατρανώνουν με τις αποφάσεις των Δ.Σ και των Γενικών Συνελεύσεων τους , την ανάγκη να τιμηθούν με αγάλματα σε κεντρικά σημεία της πόλης του Πειραιά, ο Μανιάτης και η Μανιάτισα, για την ισάξια προσφορά τους στην Πατρίδα κατά στην Επανάσταση του 21, που οδήγησε στην Εθνική μας Παλιγγενεσία.
Ήδη από τα έτη 2001 και 2005 στα Συμπεράσματα και τα ψηφίσματα των Συνεδρίων της Π.Ε.Γ.Μ. αναφέρεται με σαφήνεια η πρόταση για την τοποθέτηση του Μανιάτη και της Μανιάτισσας σε κεντρικό σημείο του Πειραιά, ως αναγνώριση της προσφοράς της στον Αγώνα του 21, τιμώντας την Μοναδική στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά νικηφόρα μάχη άοπλων γυναικών, απέναντι σε οργανωμένη επίθεση χιλιάδων πάνοπλων τακτικού εκστρατευτικού σώματος.
Ακολούθησε σχετική αλληλογραφία για την ενημέρωση της τότε Δημοτικής Αρχής από την Π.Ε.Γ.Μ. και αργότερα από τον ΠΑ.ΣΥ.Γ.Μ. , με την αποστολή των αποφάσεων των Γ.Σ. των Συλλόγων στην εκάστοτε Δημοτική Αρχή, στις οποίες πάγιο αίτημα ήταν πάντα η τοποθέτηση των αγαλμάτων του Μανιάτη και της Μανιάτισσας σε κεντρικά σημεία της πόλης.
Ειδικά για την τοποθέτηση του αγάλματος της Μανιάτισας, είχαμε προτείνει πέντε κεντρικά σημεία του Πειραιά, τα οποία θεωρούμε ότι πληρούν όλες τις σχετικές προϋποθέσεις
Με σχετική επιστολή μας, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων σας, μαζί με τα συγχαρητήρια μας, σας ενημερώσαμε εκ νέου για τις θέσεις μας και επαναλάβαμε την πρόταση μας για τα πέντε κεντρικά σημεία του Πειραιά ως τα πιο κατάλληλα για την τοποθέτηση του αγάλματος της Μανιάτισσας, προκείμενου να αποδοθεί ο προσήκων φόρος τιμής στο πρόσωπό της .
Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε
Η σταθερή επί δεκαετίες στάση της Π.Ε.Γ.Μ. και του ΠΑ.ΣΥ.Γ.Μ. και η σθεναρή αντίσταση στις περιφερειακές επιλογές ως σημείο τοποθέτησης του αγάλματος της Μανιάτισας, καθώς και η απαίτηση για την τοποθέτηση του σε κεντρικό σημείο του Πειραιά, προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από την αδήριτη ανάγκη που μας διακατέχει, για να της αποδοθεί η πρέπουσα τιμή, που δικαιωματικά της ανήκει και της αξίζει .
Η Ελλάδα βρίθει παραδειγμάτων ηρωικών Ελληνίδων, που πολέμησαν γενναία σαν άντρες σε στεριά και θάλασσα και αξίζει στην κάθε μια από αυτές η προσήκουσα τιμή και δόξα . Όμως ποτέ πουθενά στην Ελλάδα ή στον κόσμο, δεν υπάρχει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο, από αυτό των ηρωικών ανωνύμων γυναικών της Μάνης, να μάχονται άοπλες με πέτρες και ξύλα, απέναντι σ ένα οργανωμένο τακτικό στρατό, αποφασισμένες να νικήσουν ή να πεθάνουν και να τον τρέπουν σε φυγή, νικώντας τον κατά κράτος.
Σύμφωνα με την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. ΙΒ΄(1975), σελ. 420- 421 Παρά τους κανονιοβολισμούς που έριχναν τα πλοία του Ιμπραήμ προς εκφοβισμό, οι δρεπανηφόρες γυναίκες της Μάνης έγραψαν τη δική τους ιστορία. Ο όρμος του Διρού κοκκίνισε από το αίμα.
«Εύγε σας, μα τα εύγε σας, γυναίκες άντρες γίνατε, σαν αντρειωμένες κρούετε, σαν Αμαζόνες μάχεστε». (Από μανιάτικο μοιρολόι).
Οι γυναίκες της Μάνης, όπως και οι Μανιάτες έπραξαν εις το ακέραιο το καθήκον τους στην πατρίδα. Καθήκον που κανείς δεν τους το υπέδειξε, αλλά που τους το υπαγόρευσαν τα αυστηρά μεν αλλά χρηστά πατρογονικά πατριωτικά τους ήθη.
Όλοι εμείς, κάνουμε λάθος αν νομίζουμε έτσι απλοϊκά, ότι τοποθετώντας σ ένα οποιοδήποτε σημείο το άγαλμα της Μανιάτισας, αναγνωρίζουμε την προσφορά τους και εξοφλούμε τα προς αυτές οφειλόμενα χρέη μας.
Ότι κι αν κάνουμε όσες τιμές κι αν της αποδώσουμε , τόσο τα δικά μας χρέη, αλλά και όλων των άλλων Ελλήνων, προς αυτές τις αστράτευτες στρατευμένες στην έννοια της ελευθερίας και της φιλοπατρίας γυναίκες, είναι και θα παραμείνουν χρέη ανεξόφλητα και ανεξαργύρωτα.
“Για το ποια είναι η Ελλάδα σήμερα, με αφορμή τον απρόσμενο αυτό πολεμικό άθλο των γυναικών της Μάνης στο ακρογιάλι του Διρού, το γνωρίζουμε και το βιώνουμε. Αν θα υπήρχε όμως Ελλάδα σήμερα, χωρίς τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση αυτών των γυναικών, είναι κάτι που ακόμη προκαλεί σοβαρούς προβληματισμούς και αμφιβολίες”.
Έγκριτοι επιστήμονες και Ιστορικοί υποστηρίζουν πως νίκη αυτή, που πέρασε στα ψιλά της ιστορίας, υπήρξε καθοριστική για την έκβαση του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων, πιο σημαντική ίσως και από την ναυμαχία του Ναβαρίνου που ήρθε 16 μήνες μετά και τουλάχιστον ισάξια άλλων μεγάλων μαχών .
Ήταν μια μάχη άγνωστη, μια μάχη που έδωσαν οι ουσιαστικά άοπλες γυναίκες της Μάνης και η οποία απέκτησε μεγάλη για το έθνος μας σημασία, αφού σημειώθηκε την περίοδο που η Επανάσταση κινδύνευε να χαθεί από τις εσωτερικές έριδες που αποδυνάμωσαν τα στρατεύματα και έκαμψαν το ηθικό των αγωνιστών.
Όπως σοφά αναφέρει ο Γ. Φτέρης: «Σ’ όλες τις κρίσιμες ανθρώπινες ώρες, τότε που χρειάζεται να παρθεί μια ανέκκλητη απόφαση, για τη ζωή και για το θάνατο, για ό,τι ονομάζουμε τιμή και ντροπή, η Μανιάτισσα όσο και να φορούσε γυναικεία, σκεφτότανε και φερνότανε σα να ‘κρυβε μέσα της έναν άντρα. Δε φοβότανε τη μεγάλη ευθύνη, ούτε περιόριζε το ενδιαφέρον της σε ό,τι θα την εξυπηρετούσε πρακτικά”.
Αυτή την μοναδική στον κόσμο Ιστορία που έγραψαν οι Γυναίκες της Μάνης με τον ηρωισμό που επέδειξαν, στην πιο κρίσιμη στιγμή για την επανάσταση, θεωρούμε χρέος τιμής να προβάλουμε με αυτήν την επιστολή, διεκδικώντας με όλες μας τις δυνάμεις, ως γνήσιες απόγονοί τους, την θέση που τους αξίζει να έχουν, δίπλα στους Μανιάτες πατεράδες, συζύγους, αδέλφια και γιους, που έκαναν το δικό τους χρέος στην Πατρίδα. Και όπως κι αυτές, δεν θα υποστείλουμε την σημαία του αγώνα μας, έως ότου το επιτύχουμε.
Αξιότιμε κ Δήμαρχε
Μπορεί να έχουν περάσει 195 χρόνια από την ανεκτίμητη εθνική προσφορά των γυναικών της Μάνης και τις ιστορικές εκείνες στιγμές που οι Μανιάτισσες με μοναδικό όπλο τους το δρεπάνι του θερισμού, κατάφεραν και ταπείνωσαν τον Ιμπραήμ Πασά. Όμως η ίδια αλύγιστη πίστη στο χρέος και στην τιμή, που διέπνεε εκείνες τις γυναίκες της Μάνης στη μάχη του Διρού, διαπνέει ακόμη μέχρι σήμερα όλες οι Μανιάτισσες. Γι αυτό το χρέος και την τιμή, θα αγωνιστούμε και εμείς μέχρις τέλους, για να δικαιώσουμε τα πιστεύω τους, που οδήγησαν σ αυτό το μοναδικό και χωρίς ιστορικό προηγούμενο παγκοσμίως, ηρωικό γεγονός .
Η αυταπάρνηση, η τόλμη, το θάρρος, η ανδρεία και πατριωτική Αρετή των θρυλικών ηρωίδων δρεπανηφόρων Μανιατισσών, ελάμπρυναν σε αυτή την γυναικεία υπόθεση Ανδρικού Αναστήματος και Μανιάτικης Τιμής, τον Ιερό Αγώνα του Εικοσιένα και διέσωσαν τη φυλή και την Πατρίδα από βέβαιον αφανισμό. Η τιμή που τους πρέπει γι αυτό το ηρωικό τους κατόρθωμα, είναι αδιαπραγμάτευτη και αδιαμφισβήτητη.
Σε Αυτές τις Μανιάτισσες, που λαχταρούσαν όλες από τα κοριτσίστικα χρόνια τους τις αντρίκιες πράξεις, με τους πόνους τους, με τα μοιρολόγια τους, με τα έργα τους, με τις ευκές τους, και με τις κατάρες τους, με την αλύγιστη πίστη τους σε ό,τι εκφράζει το χρέος και την τιμή, δεν αξίζει τίποτα λιγότερο από την πιο περίλαμπρη και εξέχουσα θέση στην πόλη μας.
Κάθε άλλη επιλογή, για την τοποθέτησή του αγάλματος προς τιμήν της σε κάποιο απόμερο και περιφερειακό σημείο , δεν θα σημαίνει τίποτα περισσότερο από μια συμβατική κίνηση απαλλαγής από το χρέος, χωρίς αντίκρυσμα και ουσιαστική αναγνώριση της προσφοράς της και ως τέτοια θα την εκλάβουμε και εμείς .
Η Μάνη, είναι ένας τόπος φωτεινός και ελεύθερος, τόπος των βράχων, των πύργων και των εκκλησιών, τόπος της θάλασσας, της πέτρας και της ελιάς, αλλά και τόπος της περηφάνιας και της ελευθερίας.
Κάποιοι δυστυχώς δεν έχουν κατανοήσει ακόμη επαρκώς το μέγεθος της αξίας της προσφοράς της Μανιάτισσας ή δυσκολεύονται να την αναγνωρίσουν ως ισότιμη και αποδίδουν την επιμονή μας να τιμηθεί όπως της πρέπει, ισάξια και ισότιμα, σε υπέρμετρη γυναικεία ευαισθησία ή ακόμη χειρότερα σε δήθεν “Φεμινιστικό οίστρο”, διαπράττοντας σοβαρά λεκτικά ατοπήματα, που θα μπορούσαν ακόμη και να ελεγχθούν νομικά.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς που δεν συμπεριλαμβάνεστε μεταξύ αυτών, όπως έχετε αποδείξει επανειλημμένα με την αμέριστη στήριξή σας, ενισχύοντας το έργο και τις δραστηριότητές μας, τιμώντας μας κάθε φορά με την παρουσία σας .
Σας παρακαλούμε, πριν λάβετε οποιαδήποτε απόφαση για το σημείο τοποθέτησης του αγάλματος της Μανιάτισσας, να ενσκήψετε με προσοχή και ενσυναίσθηση στις προτάσεις μας και στα παραπάνω ιστορικά δεδομένα και να αποφασίσετε με το θάρρος, την ευθύνη και την ευθύτητα που σας χαρακτηρίζει. Συνυπολογίζοντας το μέγεθος της προσφοράς της στον αγώνα για την Ελευθερία της Πατρίδος, καθώς και το μοναδικό παγκοσμίως ηρωικό της κατόρθωμα, αλλά και την σημασία που είχε αυτό το γεγονός, στην έκβαση του αγώνα.
Αν το κάνετε, έχουμε την βεβαιότητα ότι η τελική σας απόφαση, για το που θα πρέπει να βρίσκεται στην πόλη μας, το άγαλμα με το οποίο θα αποδίδεται ο προσήκων ο φόρος τιμής στο πρόσωπό της, θα είναι η πλέον ενδεδειγμένη.
Ευελπιστώντας στην κατανόηση και την θετική σας ανταπόκριση, στο δίκαιο και εύλογο αίτημά μας, αναμένουμε εναγωνίως την δικαίωσή μας, με την έμπρακτη τιμή στην Γυναίκα της Μάνης τότε και τώρα.
Σας ευχόμαστε καλή δύναμη και κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο σας.
Με εκτίμηση
Για το ΔΣ του ΠΑ.ΣΥ.Γ.Μ. Για το Δ.Σ της Π.Ε.Γ.Μ.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ντέπη Στενού Γιώτα Ρίτσου