Γράφει ο Νίκος Ναούμης, πολιτικός επιστήμονας – συγγραφέας

Μερικά βιβλία γράφονται για να σε προβληματίσουν. Να σε προβληματίσουν και να σε βάλουν να απαντήσεις ερωτήματα, ηθικής τάξης κυρίως. Βιβλία, τα οποία μέσα από τη μυθοπλασία τους γεννούν ερωτήματα, τα οποία, πολλές φορές δεν έχουν απαντήσεις.

Ένα τέτοιο, εξαιρετικό βιβλίο, είχα την χαρά να ολοκληρώσω την ανάγνωση του αυτές τις μέρες.

Ο λόγος για «Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς» του Στένμαν Μ.Λ. το οποίο κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις Πατάκη.

Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από έναν φάρο, πάνω σε ένα νησί απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο, κάπου μισής μέρας ταξίδι από τις ακτές της Αυστραλίας.

Εκεί, ο βετεράνος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και νεοδιορισθείς φαροφύλακας, ξεκινά μαζί με τη γυναίκα του μια νέα ζωή, μακριά από τους ανθρώπους και τον πολιτισμό, όντας οι μοναδικοί κάτοικοι του νησιού. Παρά τη μοναξιά τους, περνάνε όμορφα και δυναμώνουν την αγάπη τους. Όμως, το ότι δεν μπορούν να κάνουν παιδί, είναι κάτι που σκιάζει την ευτυχία τους.

Η άφιξη μιας βάρκας που πάνω της βρίσκονται ένας νεκρός άντρας και ένα υγιέστατο βρέφος, περιπλέκει τα πράγματα, καθώς, η γυναίκα του φαροφύλακα, θέλει να κρατήσουν το βρέφος, έχοντας εκείνες τις μέρες αποβάλλει άλλη μια φορά. Ο φαροφύλακας από την άλλη, θέλει να πράξει αυτό που επιβάλλουν οι νόμοι και η λογική. Ωστώσο, η αγάπη για την γυναίκα του και το ότι όσο ο καιρός περνά και δένεται με το παιδί, τον οδηγούν σε δεύτερες σκέψεις.

Μέσα από τις γραμμές αυτού του εξαιρετικού κειμένου, η μητρική αγάπη και η ανάγκη να αισθανθείς κάποιος τη χαρά του να είναι γονιός, συγκρούονται με τη λογική. Το συναίσθημα, υπερτερεί των νόμων. Τον τελευταίο ωστόσο λόγο, έχει πάντα η ζωή, η οποία αναλαμβάνει να τρέξει τις εξελίξεις και να αποδώσει δικαιοσύνη.

Δεν κρύβω ότι πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, συνέλαβα τον εαυτό μου να παίρνω το μέρος εκείνων που διέπρατταν το σφάλμα.

Άλλες πάλι, πονούσα για την πραγματική μάνα του βρέφους. Στη συνέχεια, υπερθεμάτιζα τις αποφάσεις των πρωταγωνιστών ενώ παράλληλα, τις αναθεμάτιζα.

Είναι ένα βιβλίο το οποίο μας διδάσκει πόσο εύκολα η λογική μπορεί να πάει περίπατο όταν συγκρούεται με το συναίσθημα ανεξαρτήτως των συνεπειών που το γεγονός αυτό θα επιφέρει.

Έχω την εντύπωση ότι δύσκολα θα ξεχάσω αυτό το βιβλίο για πολλά χρόνια. Είναι από εκείνα τα βιβλία, που δύσκολα η μνήμη λησμονάει…