Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στην Ελπίδα Μηναδάκη

Η Ελπίδα Μηναδάκη απέναντι στις 10+1 Ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την ένδυση του παραμυθιού “Η διάσωση της Νεραυγής”.

Τι πραγματεύεται το νέο σας παραμύθι, “Η διάσωση της Νεραυγής” που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο;

H Nεραυγή, είναι ένα παιχνιδιάρικο δελφίνι που γίνεται η αφορμή για να γνωρίσουν τα παιδιά τα δελφίνια και τον τρόπο που ζουν και συνεργάζονται, ο οποίος είναι πραγματικά συγκλονιστικός! Πρόκειται για πλάσματα με τρομερή ενσυναίσθηση, ευαισθησία, ουσία και «ανθρώπινα συναισθήματα». Δεν είναι τυχαίο ότι θεωρούνται τα πιο έξυπνα πλάσματα μετά τον άνθρωπο. Παράλληλα όμως, «ενημερώνονται» για τις απειλές που δέχονται από τις σφαγές στον Ειρηνικό, καθώς και τις αιχμαλωσίες τους σε ψυχαγωγικά δελφινάρια που συχνά τους οδηγούν σε κατάθλιψη και πεθαίνουν.

Πώς προέκυψε η ιδέα για τη συγγραφή αυτού του παραμυθιού, τι άλλο περιλαμβάνει η έκδοση και πού θα διατεθούν τα έσοδα;

Η ιδέα αυτού του βιβλίου προήλθε από το Σωματείο Mydolphin club και την ιδρύτρια του Ευαμαρία Ζούππα, η οποία με προσέγγισε, γνωρίζοντας ότι γράφω παιδικά βιβλία, για να φτιάξω μια ιστορία που θα προβάλλει τα χαρακτηριστικά, τις εξαιρετικές ιδιότητες, αλλά και τις απειλές αφανισμού του ξεχωριστού αυτού πλάσματος. Οι πληροφορίες που έμαθα, ήταν για μένα πηγή έμπνευσης για να δημιουργήσω τη Νεραυγή, η οποία «συνοδεύει» τα παιδιά σε ένα μαγευτικό δελφινοταξίδι!

Πώς θα χαρακτηρίζατε τις κεντρικές ηρωίδες; Τι τους ενώνει και τι τους διαφοροποιεί;

Τους ενώνει η φιλία και το ‘δέσιμο’ που έχουν ως δελφίνια, καθώς είναι όντα που φροντίζουν και υποστηρίζουν πολύ το ένα το άλλο. Η Νεραυγή είναι δυναμική και παίρνει πρωτοβουλίες, η Κυμματιστή είναι παιχνιδιάρα αλλά ακολουθεί και βοηθάει σε όλα.

Τι θεωρείτε ότι θα αποκομίσουν ως απόσταγμα οι αναγνώστες του βιβλίου;

Θα αγαπήσουν περισσότερο τα δελφίνια, θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι χαρούμενα στα δελφινάρια, θα εκτιμήσουν καλύτερα την αξία της ελευθερίας και της φιλίας και θα αντιληφθούν πόσο ξεχωριστό είναι κάθε πλάσμα και γιατί πρέπει να τα σεβόμαστε, ώστε να εισπράττουμε κι εμείς τον αντίστοιχο σεβασμό.

Χρειαζόμαστε περισσότερη εκπαιδευτική προσπάθεια για να αποκτήσει η νέα γενιά φιλοζωική και οικολογική συνείδηση;

Πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Στο εξωτερικό, τα φιλοζωικά και περιβαλλοντικά κινήματα είναι πολύ έντονα. Πιστεύω όμως ότι σιγά αλλά σταθερά οδεύουμε κι εμείς σε παρόμοια λογική. Αυτό βέβαια προϋποθέτει συλλογική προσπάθεια.

Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για να ασχοληθείτε τη συγγραφή;

Ήμουν ένα κλειστό παιδί και οι ιστορίες ήταν το καταφύγιό μου.

Τα παιδιά είναι πιο “δύσκολοι” αναγνώστες από τους μεγάλους;

Φυσικά και είναι. Έχουν τόσα πολλά ερεθίσματα που δύσκολα τους ‘κρατάς’. Επίσης, αν κάτι δεν τους αρέσει, δεν διστάζουν να σου το πούνε και να στο δείξουν. Αυτό μπορεί να πληγώνει κάποιες φορές, αλλά σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος ή να αποφασίσεις να κάνεις κάτι άλλο. Αν όμως τους αρέσει κάτι, εκφράζουν τον ενθουσιασμό τους με όλους τους τρόπους!

Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;

Ευτυχώς το βιβλίο εξελίσσεται, αφού υπάρχουν πλέον audio books, e-books και γενικά το βιβλίο αποκτάει μια δεύτερη ζωή μέσα από την τεχνολογία. Συχνά μάλιστα πολλά παιδικά βιβλία μεταφέρονται σε animation movies και γίνονται ευρύτερα γνωστά. Εγώ βέβαια πάντα θα είμαι λάτρης του παραδοσιακού βιβλίου, μιας που μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε όλες μας τις αισθήσεις. Παρόλα αυτά, αν θέλουμε να διασώσουμε και να διαδώσουμε το παιδικό βιβλίο, πρέπει να εκσυγχρονιζόμαστε και να προσπαθούμε να αξιοποιούμε τις νέες τεχνολογίες υπέρ μας.

Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Παρόλο που είναι διαφορετικά μεταξύ τους, καθένα το αγαπώ για διαφορετικούς λόγους. Ομολογώ ότι είναι λίγο περιοριστική η αναφορά σε πέντε βιβλία αλλά αφού πρέπει να διαλέξω, είναι τα εξής: «Η αγάπη άργησε μια μέρα» της Λίλης Ζωγράφου, «Το Καπλάνι της Βιτρίνας», της Άλκης Ζέη, τον «Ζορμπά» του Καζαντζάκη, «Ο γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες» του Ιούλιου Βέρν και τον «Ντέιβιντ Κόπερφιλντ» του Όσκαρ Ουάιλντ.

Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Τον Τσαρλς Ντίκενς, τον Ιούλιο Βερν, τον Όσκαρ Ουάιλντ, τη Βιρτζίνια Γουλφ, την ‘Εμιλυ Ντίκινσον, τον Σκοτ Φίτζεραλντ. Α! και την Άγκαθα Κρίστι! Δεν ξέρω αν θα ήμασταν μια… ωραία ατμόσφαιρα όσον αφορά στη συνύπαρξη όλων αυτών των ιδιαίτερων προσωπικοτήτων, σίγουρα πάντως θα είχε ενδιαφέρον!