Η ερμηνεύτρια Αλίκη Γιαννικοπούλου απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα, με αφορμή την παρουσίαση της στη Μουσική Σκηνή Σφίγγα στις 27 Μαϊου.
1. Στις 27 Μαϊου θα σας δούμε στη μουσική σκηνή Σφίγγα. Τι να περιμένουμε να ακούσουμε σε αυτή την παράσταση;
Μετά από όλο αυτό το χρονικό διάστημα που προηγήθηκε, αναφέρομαι στην πανδημία και σε ό,τι αντίκτυπο είχε αυτή στον πολιτισμό, η ανάγκη μου ήταν να δημιουργήσω μία συνθήκη που να αποτελέσει αφορμή συνάντησης και επανασύνδεσης. Αυτό ακριβώς είναι και το πλαίσιο της μουσικής παράστασης που θα παρουσιάσουμε. Όλη η παράσταση έχει δομηθεί με άξονα τις μουσικές που ενώνουν τους ανθρώπους. Κάθε τραγούδι εχει τον δικό του, ξεχωριστό λόγο ύπαρξης στο πρόγραμμα και προσκαλούμε τον καθένα να τον ανακαλύψει. Είναι μια ευκαιρία να ξανασυστηθούμε τόσο με τους άλλους, όσο και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Δεν υπάρχουν στεγανά. Στη σκηνή θα “συνυπάρξουν” ο Απόστολος Καλδάρας με τον Μανώλη Φάμελλο, ο Σταμάτης Κραουνάκης με τους Polkar, ο Αντώνης Μιτζέλος με το Θέμη Καραμουρατίδη και πολλοί άλλοι. Είναι ένα πρόγραμμα σίγουρα μη προβλέψιμο.
2. Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καταξιώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Καλώς ή κακώς από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησα να πηγαίνω να παρακολουθώ τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες σε ζωντανές εμφανίσεις. Αν με ρωτάς, για εμένα ναι, το παιχνίδι “παίζεται” στα Live. Άλλωστε αυτή είναι και η “ώρα της κρίσης”. Είναι η στιγμή που τελικά ο καλλιτέχνης καταφέρνει ή όχι να αγγίξει τις ψυχές των ανθρώπων. Ακόμα κι αν το δούμε καθαρά και μόνο τεχνικά, ο καλός τραγουδιστής “αποδεικνύεται” όταν καλείται να ερμηνεύσει χωρίς τη δυνατότητα διορθώσεων ή άλλων διευκολύνσεων που προσφέρει μια ηχογράφηση. Αλλά το κυριότερο είναι το πρώτο. Αν θα μπορέσει να “μπει” μέσα στον κόσμο, να “μιλήσει” μέσα από τα τραγούδια και τελικά να προσφέρει τη λύτρωση.
3. Τι είναι αυτό που δίνει μοναδικότητα σε μια ερμηνεία;
Αυτή είναι μία πολύ καλή και συγχρόνως δύσκολη ερώτηση. Μοναδική μπορεί να είναι ακόμη και η πιο απλή, η πιο “γυμνή” ερμηνεία. Και πιστεύω ότι ο κόσμος, ενστικτωδώς, έτσι καταλήγει να τη χαρακτηρίσει “μοναδική”. Όταν, με κάποιον τρόπο, ο καλλιτέχνης θα σταθεί μπροστά του απόλυτα ειλικρινής, σχεδόν εκτεθειμένος. Συχνά κάνουμε το λάθος να προσδοκάμε κάτι τρανταχτό, κάτι που να “φωνάζει” για να το χαρακτηρίσουμε μοναδικό, ενώ τελικά, η απλότητα είναι αυτή που θα καταστήσει ένα άκουσμα οικείο, που θα το κάνει να μας αφορά.
4, Θωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτή σε διαφορετικές επιρροές;
Νομίζω ότι το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ξέρω τι ΔΕΝ μου ταιριάζει. Και αυτό είναι οτιδήποτε, για κάποιο λόγο, δε φτάνει μέσα μου. Δε θα το προσδιόριζα τόσο με βάση το “ύφος”, όσο με βάση το εκάστοτε τραγούδι. Υπάρχουν πολλά τραγούδια που ανήκουν στο “έντεχνο” (αν δεχτούμε την ύπαρξη του όρου) τα οποία δε θα επέλεγα να ερμηνεύσω και υπάρχουν αντίστοιχα αρκετά “pop” που θα ήθελα πολύ να συμπεριλάβω στο ρεπερτόριό μου.
Σίγουρα δε θα μπορούσα να ερμηνεύσω κομμάτια που ανήκουν στη Metal μουσική, το ίδιο πιστεύω και για τα εντελώς παραδοσιακά τραγούδια. Δεν είναι στα ακούσματά μου και πιστεύω, ειδικά για την παραδοσιακή μουσική ότι αποτελεί ένα “βιωματικό” είδος. Δεν ξέρω δηλαδή κατά πόσο θα μπορούσε κάποιος να το “κατακτήσει” αν δεν προϋπάρχει μέσα του. Είναι κάτι που, κατά το δικό μου σκεπτικό, αποτελεί DNA. Ή το έχεις ή όχι. Δεν είχα την τύχη να μεγαλώσω σ’ ένα περιβάλλον που να με προικίσει με τέτοια βιώματα, γι’ αυτό και πολλές φορές το ζηλεύω στους άλλους.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, μέσω των διασκευών, μπορούμε να “φέρουμε στα μέτρα μας” αρκετά τραγούδια αν πραγματικά θέλουμε να τα επιλέξουμε σ’ ένα πρόγραμμα.
5. Να αναμένουμε κάποιο single μέσα στο επόμενο διάστημα;
Είμαι σε μια διαδικασία συζητήσεων για την ενδεχόμενη κυκλοφορία κάποιων κομματιών. Ωστόσο, παραμένω εγκρατής στις δηλώσεις μου γύρω από αυτό το θέμα, καθώς οι εποχές που διανύουμε είναι όλο εκπλήξεις. Μέχρι στιγμής νιώθω εξαιρετικά τυχερή που έχω στο ενεργητικό μου μια διασκευή στο κομμάτι “Τις Θάλασσες Σταμάτα” των Γιώργου Ανδρέου και Διονύση Καρατζά, η οποία πλαισιώθηκε και με τη συμμετοχή καταξιωμένων μουσικών.
6. Έχετε συνεργαστεί με σημαντικούς τραγουδοποιούς; Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Νομίζω πως σε κάθε φάση που περνάω καλλιτεχνικά, φροντίζω να εκπληρώνω το αντίστοιχο όνειρό μου. Όταν πρωτοξεκίνησα να τραγουδάω, το όνειρό μου ήταν να μπορέσω να κάνω μια μικρή παράσταση, να μαζέψω τους φίλους μου και να τους τραγουδήσω σ’ ένα μικρό μαγαζάκι. Έτσι κι έγινε. Σταδιακά, τα όνειρά μου εμπεριείχαν μεγαλύτερους στόχους. Μεγαλύτερα μαγαζια, μεγαλύτερη μπάντα, περισσότερο κόσμο. Κάπως έτσι φτάνω τώρα στο σπουδαιότερο εγχείρημά μου που είναι η πραγματοποίηση του ονείρου μου να παίξω σε μία τέτοια σκηνή όπως η Σφίγγα. Νομίζω ήρθε την κατάλληλη στιγμή και ευελπιστώ να μου ανοίξει την πόρτα για το επόμενο βήμα στα όνειρά μου.
Φυσικά θα νιώσω πολύ τυχερή αν στην πορεία προκύψουν μεγαλύτερες δουλειές όπως π.χ ένας προσωπικός δίσκος. Αλλά προσπαθώ να κάνω ένα βήμα τη φορά και να αποκτώ εφικτά και πραγματοποιήσιμα όνειρα.
7. Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Ο ρόλος της μουσικής ήταν είναι και θα είναι πάντα ο ίδιος. Ο τρόπος με τον οποίο ερχόμαστε σ’ επαφή μαζί της είναι που αλλάζει. Όπως όμως κι αν τελικά την απολαμβάνουμε, το ζητούμενο εκπληρώνεται. Η μουσική είναι συντροφιά, είναι διασκέδαση, είναι παρηγοριά, είναι λύτρωση, είναι τρόπος να υπάρχουμε. Απλώς παλιότερα θα βάζαμε το 45άρι στο πικ-απ, ενώ τώρα θα βάλουμε να ακούσουμε μουσική από τον υπολογιστή ή το κινητό μας.
8. Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Στην εποχή που διανύουμε, είναι αναμφίβολα ένας καθόλου αμελητέος παράγοντας. Ανά διαστήματα έχω ρωτηθεί γιατί δεν επιλέγω να δηλώσω συμμετοχή. Η απάντηση είναι ότι νιώθω πως δε μου ταιριάζει. Δε σου κρύβω ότι με τρομάζει και λίγο το πόσο “αναλώσιμοι” καταλλήγουν να γίνονται εξαιρετικά ταλαντούχοι τραγουδιστές. Νομίζω, βέβαια, ότι αυτό έχει να κάνει με τους πολύ γρήγορους ρυθμούς με τους οποίους εναλάσσονται αυτές οι εκπομπές. Δεν προλαβαίνει να τελειώσει η μία και ξεκινάει η επόμενη. Και δεν ξερω αν, τελικά, υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος για να αναδειχθούν πραγματικά οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν. Έχω στον κύκλο μου ανθρώπους που έχουν συμμετάσχει κατά καιρούς, μάλιστα ο ένας ήταν και ο νικητής του talent show στο οποίο συμμετείχε. Φυσικά και πιστεύω ότι κατά καιρούς έχουν “βγει” απο εκεί πολύ μεγάλα ταλέντα, απλώς δε νομίζω ότι θα μπορούσα να ακολουθήσω όλο το “πακέτο” που συνεπάγεται η παρουσία στην τηλεόραση.
9. Θα πρέπει ο καλλιτέχνης να αρθρώνει λόγο για τις κοινωνικές εξελίξεις ή οφείλει να παραμένει αφοσιωμένος αποκλειστικά στο δημιουργικό του έργο;
Ο καλλιτέχνης είναι όπως κάθε άλλος άνθρωπος, με τη μόνη διαφορά ότι του δίνεται ένα παραπάνω βήμα που ονομάζεται σκηνή. Αυτό είναι συχνά δίκοπο μαχαίρι. Πρέπει να έχει απόλυτη συναίσθηση πως οτιδήποτε πει μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για άλλους ανθρώπους. Οπότε έχει χρέος να είναι διπλά προσεκτικός. Φυσικά και οφείλει να γίνεται η φωνή όσων δεν μπορούν να μιλήσουν, πράγμα το οποίο έχουμε δει αρκετές φορές να γίνεται. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι έχει επιλέξει να ασχοληθεί με το χώρο της τέχνης, και όχι της πολιτικής, τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή. Επίσης, είναι εξαιρετικά σημαντικό, αν επιλέξει να εκφέρει δημόσια τη γνώμη του πάνω στις κοινωνικές εξελίξεις, να είναι καλά “διαβασμένος”, καθώς τα λεγόμενά του μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για περεταίρω εξελίξεις. Το να εμμένει όμως ένας καλλιτέχνης αποκλειστικά αφοσιωμένος στο δημιουργικό του έργο, είναι επίφοβο να τον αποκόψει από την πραγματικότητα, το σημείο δηλαδή ακριβώς της συνάντησής του με τον κόσμο.
10. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Θα ξεκινήσω από τον τελευταίο δίσκο που αγόρασα και που, σίγουρα, συγκαταλέγεται στους αγαπημένους μου. Είναι το Anime του Φοίβου Δεληβοριά.
Θα επέλεγα επίσης το Ξύλινο Αλογάκι (μια από τις παλιότερες δουλειές του Γιάννη Κότσιρα), το δίσκο Στου Αιώνα την Παράγκα του Δημήτρη Μητροπάνου, το Καινούργιο Φιλί της Γιώτας Νέγκα και το Σαν Ηφαίστειο που Ξυπνά της Άλκηστις Πρωτοψάλτη.
11. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έπαιρνα μαζί μου τους συνοδοιπόρους μου στα Live. Και οι 5 μουσικοί που με πλαισιώνουν είναι άνθρωποι που έχουν μπει στην καρδιά μου, πρωτίστως λόγω της ποιότητάς τους ως προσωπικότητες και νιώθω πολύ τυχερή γι΄αυτό. Κατά τα άλλα, νομίζω θα επέλεγα τη Μαρίζα Ρίζου. Είναι ένα πλάσμα πολύ φωτεινό, ουσιαστικά χαμογελαστό που όμως πιστεύω ότι διακρίνεται και από μία εξαιρετική σοβαρότητα. Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορείς να κάνεις τους άλλους να γελάνε χωρίς να καταντάς σαχλός και ακόμα μεγαλύτερη να μπορείς να μετουσιώνεις κάθε δυσκολία σε τέχνη. Η Μαρίζα τα κατέχει και τα δύο, νομίζω ότι με αυτή την παρέα η ολιγοήμερη εκδρομή θα μου έμενε αξέχαστη.
