Γράφει η Βαρβάρα Ηλιοπούλου, Πολιτισμολόγος- Κοιν.Επιστήμονας

Είναι φανερό ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν την τύχη να γεννηθούν και να μεγαλώσουν από μια στοργική και τρυφερή μητέρα που προσδοκεί την ανάπτυξη των παιδιών της μέσα σε ένα περιβάλλον αγάπης και χαράς. Αυτές συνήθως είναι οι μητέρες με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά οι οποίες μπορεί να γίνουν επικίνδυνες τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά για το παιδιά τους. Αυτές οι προσωπικότητες φθείρουν τη χαρά των παιδιών , την αυτοπεποίθηση τους αλλά και την ίδια τη ζωή τους. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι ψυχοπαθητικές προσωπικότητες έχουν την τάση να υποτιμούν, να υποβιβάζουν, να μειώνουν, να απορρίπτουν και αρκετές φορές να προκαλούν καταστροφή. Άλλες φορές πάλι μπορεί οι ίδιες να θέτουν διάφορα εμπόδια προκειμένου να επέλθει η αποτυχία και έτσι να βρίσκονται στην ικανοποιητική θέση να μειώσουν και να απορρίψουν το παιδί τους. 

Οι μητέρες που κατακλύζονται από αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο φθόνος και η οργή μπορούν να υποτιμήσουν, να προσβάλλουν αλλά και να κατηγορήσουν το παιδί τους ακόμη και όταν βρίσκεται κάποιος άλλος μαζί. Η μητέρα αυτή  θα προσπαθήσει διακαώς να χειραγωγήσει, να ελέγξει κι όταν δυσκολευτεί θα φτάσει σε επίπεδα σύγκρουσης. Εφόσον όμως δεν θα μπορέσει να επιβληθεί τότε θα στοχοποιήσει το παιδί και θα δημιουργήσει  αρνητικό κλίμα με στοιχεία έντασης, Η μητέρα που καθοδηγείται από τον φθόνο θα προσπαθήσει να χειραγωγήσει και να  ελέγξει, και όταν δεν θα μπορέσει να το κάνει, θα επιφέρει τη σύγκρουση.

Οι ψυχοπαθητικές μητέρες δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσουν καμία συναισθηματική ανάγκη που είναι απαραίτητη για την ομαλή εξέλιξη της ψυχοσύνθεσης ενός παιδιού. Δεν μπορούν να δώσουν αγάπη και στοργή και δεν είναι σε θέση να κατέχουν την καταλληλότητα ως μητέρες. Η λέξη μητέρα που περικλείει υψηλό νόημα και συναισθήματα αγάπης, γλυκύτητας και στοργής για τη ψυχοπαθητική μητέρα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.

Η συμπεριφορά των ψυχοπαθητικών μητέρων έχει εξήγηση. Δεν έχουν την ικανότητα να βιώσουν χαρά από τη χαρά των άλλων. Η σκέψη και μόνο της χαράς που βιώνουν οι άλλοι τους προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, φθόνου και χειραγώγησης. Όπως αναφέρουν και οι ειδικοί “η ψυχοπαθητική μητέρα ικανοποιείται όταν καταστρέφει κάθε καλό που αισθάνεται το παιδί της.”