Οι συντελεστές της παράστασης «Παύλος Σιδηρόπουλος: Ο Άγνωστος Πρίγκιπας» στο CulturePoint.gr

Οι συντελεστές της παράστασης «Παύλος Σιδηρόπουλος: Ο Άγνωστος Πρίγκιπας»του Ανδρέα Ζαφείρη στο ΘΕΑΤΡΟ 2510, απαντούν στις ερωτήσεις που τους θέτει ο Κωσταντίνος Μανίκας.

Για τον σκηνοθέτη Ανδρέα Ζαφείρη

Συνεχίζετε μια σειρά έργων εμπνευσμένα από τις ζωές μεγάλων καλλιτεχνών. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος είναι εμβληματική μορφή του ελληνικού ροκ. Ποια πλευρά του, που ίσως δεν γνωρίζουμε επαρκώς, θα δούμε στην παράσταση;

Η παράσταση λέγεται ο Άγνωστος Πρίγκιπας ακριβώς γιατί γνωρίζουμε τα τραγούδια του Σιδηρόπουλου, αλλά λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τον Παύλο. Ήταν ένας καλλιτέχνης που έμεινε, συνειδητά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Θα γνωρίσουμε τον Παύλο, ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα και το έργο του στο σύνολο του.

Πώς έχει δομηθεί η παράσταση και πώς κατορθώνεται να αποτυπωθούν οι αντιφάσεις και οι αντιθέσεις που συνιστούν την προσωπικότητα του;

Η παράσταση έχει δομηθεί σε χρονική γραμμική εξέλιξη, με μικρές ρωγμές ασυνέχειας. Οι αντιφάσεις ενός καλλιτέχνη σαν τον Παύλο, είναι οι αντιφάσεις της εποχής του. Αποτυπώνονται ταυτόχρονα με την αγωνία του να της υπερβεί.

Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το κυρίαρχο στοιχείο που θα συγκρατήσουν οι θεατές από την πορεία του;

Το ταλέντο του σε συνδυασμό με την ευαισθησία του. Ένα σπάνιο ταλέντο, τόσο στη μουσική όσο και στο στίχο. Και μια ευαισθησία μοναδική, που τον οδήγησε τόσο στο δρόμο της ενσυναίσθητης καταγραφής της πραγματικότητας γύρω του όσο και στο μονοπάτι της μοναξιάς

Για τον πρωταγωνιστή Θανάση Πεθεριώτη

Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση “Παύλος Σιδηρόπουλος: Ο Άγνωστος Πρίγκιπας”, στο θέατρο 2510. Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση όταν σας προτάθηκε ο ρόλος;

Ένιωσα ένα κράμα αμηχανίας, ενθουσιασμού και ευθύνης. Ήταν κάτι που με ξάφνιασε, καθώς είναι πολύ τιμητικό να υποδυθείς μια προσωπικότητα που έχει “μιλήσει” μέσα σου . Εκείνη την ώρα θυμήθηκα τον εαυτό μου να προσπαθεί να γρατζουνίσει το “στην Κ” στη κιθάρα.

Ποιες είναι οι δυσκολίες στη μελέτη ενός υπαρκτού χαρακτήρα και πώς αποφεύγεται η τάση για μίμηση;

Η κύρια δυσκολία είναι η φανέρωση των διαφόρων προσώπων που συγκροτούν μια προσωπικότητα. Στη συνείδηση του κόσμου ένα πρόσωπο που έχει ξεχωρίσει αποτυπώνεται με μια συγκεκριμένη απόχρωση. Άρα η πρόκληση και η δυσκολία είναι να αποτυπώσεις τις ” γήινες ” πλευρές αυτού του προσώπου. Από την άλλη, καθώς μιλάμε για ένα υπαρκτό πρόσωπο, μιλάμε και για συγκεκριμένη κίνηση, ομιλία, ενέργεια. Υποδυόμενος λοιπόν τον Παύλο πρέπει να προσπαθήσεις να αγκαλιάσεις τα χαρακτηριστικά του μέσα απο τα δικά σου βιώματα . Είναι σαν μια συνάντηση.

Υποδυόμενος τον Σιδηρόπουλο, τον βρίσκετε περισσότερο ή λιγότερο σκοτεινό, από ότι πριν;

Τον Παύλο τον συνάντησα μέσα από το έργο του γύρω στα 13 μου . Αντιλήφθηκα άμεσα την ειλικρίνεια, την αυθεντικότητα και την αγνότητά του. Μέσα από την παράσταση ήρθα πιο κοντά, έμαθα και άλλα πράγματα για εκείνον. Ο Παύλος έζησε μια ζωή προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, στη δημιουργία και τη καταστροφή. Εμένα, τους υπόλοιπους συντελεστές και τους ανθρώπους που έρχονται να δούνε την παράσταση εκτιμώ ότι μας κάνει πιο φωτεινούς και αυτό είναι το καίριο ζήτημα .

Για τον Τόλη Μαστρόκαλο

Ως κάποιος που συνυπήρξε καλλιτεχνικά με τον Σιδηρόπουλο, ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις σε σχέση με το κείμενο και τον τρόπο παρουσίασης της ζωής του;

Κατ΄ αρχήν, ένιωσα, κάτι … Κάτι απλό, μ΄ αληθινό, που όμως μπορώ πάλι να ζω, να ξαναζώ και να νιώθω αγάπη. Αγάπη που το τότε, κάνει τώρα και το τώρα, ένα θαύμα, μαγικό. Ο λόγος, έγινε εικόνα. Η μνήμη, έφερε τα πίσω, μπρος και ως εκ θαύματος, ταξίδεψα, ονειρεύτηκα, αφέθηκα και χάθηκα σε μια διασταύρωση, εκεί που ξαναβρέθηκε, ανέλπιστα, η ψυχή μου, με την ψυχή του φίλου μας, του Παύλου.

Συνάντηση, επί σκηνής. Ανοίγω κλείνω τα μάτια μου και ο Παύλος, είναι πάντα εκεί σώμα, βλέμμα, φωνή … όλα, εκεί! ( ακόμα ένα Live, με τον Παυλή, σκέφτηκα ) Μετά, ησύχασα και να ‘μαι. Εδώ, παρών, ανέκαθεν, αιώνια και βάλε.

Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος στην παράσταση;

”Ένας φίλος, ήρθε απόψε απ’ τα παλιά …. ” ένας φίλος φορτωμένος μουσικές και αναμνήσεις!

Εν προκειμένω, τον εν λόγω ρόλο, τον λες και ροκ & ρολιά, μιας και προϋποθέτει, καθαρή αλήθεια και ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Εν ολίγοις καλούμαι, να παίξω τον εαυτό μου, στον φίλο μου τον Παύλο που στέκεται ολοζώντανος μπροστά μου. Έλα, φίλε μου Θανάση, φέρε, για λίγο το φιλαράκι μου κοντά μας.”… αλήθεια, πόσο μου πάει o δεύτερος ρολος και τον πρώτο να τον έχει ο Παύλος !

Πολλοί αναρωτιούνται, πώς θα είχε εξελιχθεί καλλιτεχνικά ο Παύλος αν δεν έφευγε τόσο νωρίς;

Ας ήξερα ! Δύο μόνο θα μπορούσαν να πουν … Αυτός κι ο Θεός !! Η δική μου, τουλάχιστον σκέψη, δεν τολμά να αναρωτηθεί, σχετικά, γνωρίζοντας, ότι κάθε υποθετική άποψη, κινδυνεύει να μετατραπεί σε παραμορφωτικό φακό μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας, στα όρια μιας αστήρικτης, αυθαιρεσίας. Σίγουρα καλοπροαίρετης, μα και ”ανευ ουσίας, άνευ σημασίας” ( που λέει κι ο Πουλικάκος). Έν κατακλείδι, λοιπόν κι έγώ, απλά σωπαίνω.

Πληροφορίες Παράστασης:

Συντελεστές:

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ζαφείρης

Β. Σκηνοθέτη: Έλενα Αϊβαλιώτου

Ερμηνεύουν: Θανάσης Πεθεριώτης, Τόλης Μαστρόκαλος (Σπυριδούλα)

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Λουκόπουλος

Υπ. Επικοινωνίας: Ελευθερία Σακαρέλη

Ημ/νιες Παραστάσεων:

Κάθε Κυριακή: 21.00

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό 10€, Φοιτητικό – Ανέργων – ΑΜΕΑ 5€

Τηλ/Κρατήσεων: