Γράφει η Βαρβάρα Ηλιοπούλου, Πολιτισμολόγος – Κοιν. Επιστήμονς
Συνήθως η μη αναγνώριση της προσφοράς μας μπορεί να διεγείρει αισθήματα απογοήτευσης, δυσαρέσκειας και θυμού. Είναι αρκετά επώδυνο όταν αισθάνεσαι ότι ενώ αφιερώνεις αρκετό χρόνο για να βοηθήσεις ένα φίλο ή έναν συγγενή για να λύσει ένα ζήτημα που τον απασχολεί, παρόλα αυτά λαμβάνεις εκ μέρους του την πλήρη αχαριστία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αισθανθείς υποτίμηση και να οδηγηθείς σε αισθήματα θυμού και βαθύτερης δυσαρέσκειας. Όμως για να μπορέσουν να απαλυνθούν αυτά τα συναισθήματα και να αποτραπεί η φθορά της σχέσης με κάθε άτομο που υπάρχει η αίσθηση ότι δεν μας εκτιμά, χρειάζεται να υπάρξει επικοινωνία.
Πολλές φορές μπορεί να μην υπάρχει η λέξη ευχαριστώ στο λεξιλόγιο, αλλά παρόλα αυτά μπορεί να υπάρξει έμπρακτη έκφραση, όπως η αγκαλιά ή ακόμη και μια χειρονομία όπως το χάδι στο χέρι ή στην πλάτη.
Υπάρχουν άνθρωποι που με αυτό τον τρόπο μπορεί να δείξουν την ευγνωμοσύνη και τη εκτίμηση τους. Π.χ το κάλεσμα για ένα καφέ ή για ένα γεύμα και η πληρωμή του από το άτομο που έχει βοηθηθεί. Άρα δεν είναι πάντα αναγκαία η έκφραση της ευγνωμοσύνης μέσα από τις λέξεις. Αν κάποιος δεν σας πει ευχαριστώ δεν σημαίνει ότι δεν σας εκτιμά. Μπορεί να μην είναι άνετος με τις λέξεις, αλλά μπορεί να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του με την έμπρακτη εκτίμηση.
Από την άλλη κάποιες φορές ενώ είστε δοτικοί σε μέγιστο βαθμό, παρόλα αυτά σας ζητούν όλο και περισσότερα με αποτέλεσμα να έχουν απωλέσει την εκτίμηση που σας οφείλουν για όσα κάνατε γι αυτούς. Έτσι είναι σημαντικό αλλά και ωφέλιμο να τίθενται κάποια όρια από την πλευρά σας ούτως ώστε να μην σας θεωρούν τόσο διαθέσιμους και πρόθυμους έτσι ώστε να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη σας. Επίσης από την άλλη, καλό είναι να αποτρέπονται οι αρνητικές σκέψεις, όπως κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι ωφέλιμο για μένα ή όλοι περιμένουν από μένα να κάνω τα πάντα γι αυτούς, γιατί μόνο άσχημα συναισθήματα μπορεί να μας προκληθούν.
Είναι προτιμότερο να θυμηθούμε όλες εκείνες τις στιγμές που αναγνωρίστηκε η προσφορά μας είτε με λόγια, είτε έμπρακτα και μας ώθησε να έχουμε τη δύναμη να φερθούμε πάλι με τον ίδιο τρόπο. Ακόμη και η ανταπόδοση της εκτίμησης μας με αυθεντικότητα είναι ένα σημάδι ότι οι κοινωνικές μας σχέσεις βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο.
Κλείνοντας κάποιες φορές είναι ανακουφιστικό να επιδείξουμε επιείκεια σε περιπτώσεις που οι άλλοι δεν δύνανται να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους και άλλες φορές είναι χρήσιμο να αντιμετωπιστεί δραστικά η κατάσταση με διάλογο και επικοινωνία, όταν αισθανόμαστε ότι δεν χαίρουμε την ανάλογη εκτίμηση βάσει της δικής μας συμβολής στο πρόβλημα του κάθε ατόμου, ή φίλου που συναντά στρεφόμαστε.
